Τα τζιτζίκια ηχούν και πάλι στην Άκανθο!

Ένας μύθος που ενέπνευσε μια από τις διασημότερες αρχαιοελληνικές παροιμίες «Ακάνθιος Τέττιξ». Η ιστορία θέλει τα τζιτζίκια της Ακάνθου άφωνα, χωρίς τον μονότονο και διαπεραστικό ήχο τους να δίνει τον ρυθμό στα καλοκαιρινά μεσημέρια.

Η παροιμία αυτή που δημιουργήθηκε από το μύθο σημαίνει τον άφωνο τραγουδιστή, τον καλλιτέχνη χωρίς τα αντικειμενικά προσόντα.
Αυτό μόνο κατ’ ευφημισμό μπορεί να ισχύει για την σύγχρονη πολιτιστική δράση του τόπου μας.

Ο τεμπέλης τέττιξ του αισώπειου μύθου ασχολείται με τέχνες και διασκεδάσεις αντί να δουλεύει.
Το θέατρο είναι δημιουργία, κατάθεση σώματος αλλά κυρίως ψυχής.
Οι ερασιτεχνικοί θίασοι δημιουργούν με μόνη ανταμοιβή το χειροκρότημα και τη χαρά της παράστασης.
Ο πολιτιστικός σύλλογος «Κλειγένης» θέλοντας να διαψεύσει η να επιβεβαιώσει (;) τον παραπάνω μύθο διοργανώνει φέτος το B΄ θερινό φεστιβάλ ερασιτεχνικών θιάσων στην Χαλκιδική.
Το φεστιβάλ δεν έχει κριτήρια επιλογής των ομάδων και διαγωνιστικό χαρακτήρα. Είναι ένα αντάμωμα ερασιτεχνικών θιάσων της ευρύτερης περιοχής με στόχο την παρουσίαση της δουλειάς τους, την γνωριμία των μελών τους και απώτερο σκοπό τις μελλοντικές συνεργασίες των ομάδων.

Ας είναι διπλό λοιπόν το χειροκρότημα σε όλες αυτές τις ομάδες που θα παρακολουθήσουμε αυτές τις μέρες. Ας είναι διπλή η ανταμοιβή τους γιατί αν και… “τέττιγκες” δεν είναι τεμπέληδες και σαφώς δεν είναι “άφωνοι”.

Ίσως όμως αφήσουν άφωνους όλους εμάς που θα τους παρακολουθήσουμε…