Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Χθες 30.000 Άνθρωποι Τραγούδησαν Μαζί για την Ελευθερία της Ηριάννας

Από το VICE

«Ξέρω την Ηριάννα όσο την ξέρεις κι εσύ. Ξέρω μόνο την ιστορία της και πως είναι άδικο να βρίσκεται στη φυλακή», είπε ο Μanu Chao που τραγούδησε και αυτός.


Χθες, απόγευμα Παρασκευής, ένα κομβόι αυτοκινήτων και μηχανών, άνθρωποι που μόλις είχαν βγει από το μετρό της οδού Κατεχάκη ή κατέβαιναν από τα λεωφορεία των κοντινών στάσεων, προσπαθούσαν να προσεγγίσουν το Πάρκο Γουδή. Περπατούσαν περίπου 400 μέτρα, που χρειάζονται για να φτάσουν στην κεντρική είσοδό του, για να «φωνάξουν» την αλληλεγγύη τους για ένα κορίτσι που μέχρι πριν λίγους μήνες τους ήταν άγνωστο. Για την Ηριάννα, που δεν γνωρίζουν το πρόσωπό της, αλλά νιώθουν την αγωνία της σαν να ήταν αδερφή, φίλη, συνάδελφος, κόρη τους.
Μπορείτε να διαβάσετε εδώ την ιστορία της Ηριάννας 
Η υπόθεσή της, ο καφκικός της εφιάλτης που αποτελεί μια από τις χειρότερες κακοδικίες που έχουν περάσει από τις δικαστικές αίθουσες, έπεσε σαν κεραυνός και μας συγκλόνισε όλους όταν το κράτος δικαίου που θέλαμε να πιστεύουμε πως είχε δομηθεί τριγύρω μας, αυτοκαταστροφικά κλόνισε από μόνο του τα ήδη ραγισμένα θεμέλια του. Διότι, αυτό συνέβη όταν φόρεσαν χειροπέδες σε ένα αθώο κορίτσι 29 ετών και το έκλεισαν στα ελάχιστα τετραγωνικά ενός κελιού στις φυλακές του Ελαιώνα Θηβών. Η δικαστική εξουσία τύλιξε με τόνους TNT τη Θέμιδα, αφήνοντάς τη να ανατιναχτεί μπροστά στα μάτια όλων μας.
Η συναυλία που είχε διοργανωθεί χθες 22 Σεπτεμβρίου από φίλους, συγγενείς και συναδέλφους της Ηριάννας απέδειξε πως η κοινωνία διαθέτει ακόμη τα αντανακλαστικά που την κάνουν να αντιδράει στο άδικο. Μέσα από τη σελίδα συμπαράστασης που έχει δημιουργηθεί στο Facebook, προαναγγέλοντας τη συναυλία, οι δικοί της άνθρωποι είχαν γράψει: «Η Ηριάννα καταδικάστηκε την 1η Ιουνίου σε 13 χρόνια κάθειρξη με βάση τον τρομονόμο 187 Α. Αυτήν τη στιγμή βρίσκεται έγκλειστη χωρίς κανένα στοιχείο και το πιο σημαντικό, χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα. Μια κατάφωρη αδικία που αν περάσει σήμερα, αύριο θα έχουμε χτίσει τις δικές μας φυλακές. Οι φωνές, η μουσική και οι στίχοι αγαπημένων μουσικών καλλιτεχνών ενώνονται σε μια μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης "Για την Ηριάννα". Σπάμε τη σιωπή και τον φόβο, και δίνουμε δύναμη στον αγώνα για την αλήθεια και το δίκαιο». Αρχικά, είχαν εκτυπωθεί 15.000 κουπόνια συμβολικής αξίας πέντε ευρώ, τα οποία εξαντλήθηκαν μέσα στις δυο πρώτες ώρες. Ο κόσμος που ξεπέρασε τους 30.000 επιβεβαίωσε πως οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να σπάσουν τη σιωπή και να μην αφήσουν αναπάντητη την κατάφωρη αδικία.

Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που πήραν μέρος στη συναυλία ήταν οι Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Νατάσσα Μποφίλιου, Villagers of Ioannina City, Δημήτρης Αποστολάκης, Ματούλα Ζαμάνη, Σπύρος Γραμμένος, Φοίβος Δεληβοριάς, Δημήτρης Μυστακίδης, Social Waste, Γιάννης Χαρούλης, Γιάννης Αγγελάκας, αλλά και ο «μεγάλος» Manu Chao. Όπως είπαν στο VICE οι φίλοι της Ηριάννας που διοργάνωσαν τη συναυλία και τόσους μήνες προσπαθούν να κερδίσουν την αποφυλάκιση και τη δικαίωσή της: «Ξεκινήσαμε από τους καλλιτέχνες που είχαν υπογράψει αρχικά υπέρ της. Ήθελαν και άλλοι να συμμετέχουν σε όλο αυτό, αλλά δυστυχώς δεν χωρούσαν. Κάποιοι μουσικοί είχαν ήδη υπογράψει για την Ηριάννα - πρώτα απ' όλα απευθυνθήκαμε σε αυτούς. Η συναυλία οργανώθηκε αποκλειστικά από φίλους και από την οικογένεια της Ηριάννας, κανείς δεν είναι επαγγελματίας σε αυτό και κανείς δεν ήξερε πως να το οργανώσει. Προσπαθήσαμε πάρα πολύ, συζητούσαμε συνέχεια πως μπορούμε να το κάνουμε και για πολύ καιρό η ζωή μας ήταν αυτή. Χαιρόμαστε για τη συμπαράσταση του κόσμου, αλλά δεν χαιρόμαστε που είμαστε εδώ, γιατί μας θυμίζει πως η Ηριάννα δεν είναι».
Η συναυλία και η μαζική προσέλευση του κόσμου ωστόσο ήταν κάτι παραπάνω από ευεργετική. Στα τόσα χρόνια που η ίδια ταλαιπωρείται επειδή κάποιοι θέλησαν να ποινικοποιήσουν τις ανθρώπινες σχέσεις, την αγάπη και τον έρωτα, η ίδια, ο σύντροφος και η οικογένειά της αιμορραγούν οικονομικά πληρώνοντας δικηγόρους και πραγματογνώμονες που το δικαστικό σύστημα επιλέγει να αγνοεί. Το να υπάρξει οικονομική, συναισθηματική και η ηθική στήριξη από όλους, ήταν κάτι παραπάνω από σημαντικό. Ήταν αναγκαίο.
Διαβάστε επίσης: Πόσο Εύκολο Είναι να Καταδικαστείς στην Ελλάδα αν Βρεθεί το DNA σου σε Έναν Τόπο Εγκλήματος
Χθες, η μουσική που εφευρέθηκε για να επιβεβαιώσει το μεγαλείο του ανθρώπινου είδους, έγινε φίλη της Ηριάννας. Διότι, η μουσική είναι ακριβώς σαν τους φίλους: πέρα από ευχάριστη να είναι και χρήσιμη. Επειδή είναι το καλύτερο μέσο για να κατανοούμε την αγάπη, το μίσος, την ευτυχία και τη δυστυχία, το άδικο, την καταπίεση και την ελευθερία. Είναι ο αρωγός που περνάει αβίαστα μέσα μας, σε κάθε κύτταρο μας το συναίσθημα. Πρέπει να λειτουργεί υπέρ των αδικημένων, να πλέκει ιστούς ανάμεσα στους ανθρώπους και να τους ενώνει για να πολεμήσουν μαζί το παράλογο. Και χθες τα κατάφερε.
Ακόμη και αν κάποιοι ήρθαν μονάχα για να ακούσουν στίχους και νότες, οι καλλιτέχνες εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους, φρόντισαν να περάσουν στο συνειδητό, το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο τους την αδικία που υπομένει η Ηριάννα πίσω από τα κάγκελα του κελιού της. Όσοι καλλιτέχνες ανέβηκαν στη σκηνή, ανάμεσα στα κόκκινα φώτα και το πανό που έγραφε «Λευτεριά στην Ηριάννα», φώναξαν για την ελευθερία της και την ελευθερία όλων μας.
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου που βρέθηκε στη σκηνή μαζί με τον Γιάννη Αγγελάκα και τον Δημήτρη Αποστολάκη, λίγο πριν τα φώτα σβήσουν και ξεκινήσει να τραγουδά είπε «Σκέφτηκα πολύ τι θα ταιριάξει να παίξουμε απόψε και σκεφτόμουν τα ρεμπέτικα, αν ταιριάζουν ή όχι. Τελικά αποφάσισα πως ταιριάζουν, διότι, όπως η Ηριάννα, έτσι και τα ρεμπέτικα τραγούδια κυνηγήθηκαν από δομές της εξουσίας». Ο Δημήτρης Αποστολάκης, ένας άνθρωπος που πέρα από την ιδιότητα του μουσικού φέρει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και την ιδιότητα του φιλοσόφου, πέρα από τις δηλώσεις συμπαράστασης για την Ηριάννα, πολύ εύστοχα επεσήμανε: «Θεωρώ ότι είναι αναξιοπρεπές για το ανθρώπινο είδος να υπάρχει το αναχρονιστικό μέτρο της φυλακής. Για ποιον είναι φτιαγμένες οι φυλακές; Γι' αυτούς που αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία του συστήματος. Δηλαδή, για εσάς».
Το χθεσινό βράδυ τα είχε όλα: Κιθάρες, μπάσα, κλαρίνα, λύρες και λαούτα, χέρια υψωμένα που κρατούσαν φθηνό κρασί των τριών ευρώ, κορίτσια ανεβασμένα σε πλάτες αγοριών, καπνογόνα, συνθήματα υπέρ των κρατουμένων και υπέρ της δικαιοσύνης. Ο Manu Chao, ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες παγκοσμίως, ένας άνθρωπος που προτιμάει να παίζει δωρεάν για τους αδικημένους αυτού του κόσμου και για όσους χρειάζονται την υποστήριξη του ήταν επίσης εκεί. Μιλώντας στο VICE, όταν κατέβηκε από τη σκηνή και ενώ έβαζε την κιθάρα στη θήκη της, είπε με την ταπεινότητα που τον διακρίνει: «Ξέρω την Ηριάννα όσο την ξέρεις κι εσύ. Ξέρω μόνο την ιστορία της και πως είναι άδικο να βρίσκεται στη φυλακή. Σήμερα είμαστε όλοι εδώ γι' αυτό το άδικο, για να αγωνιστούμε να βγει από τη φυλακή. Είναι σημαντικό για όλους, είναι σημαντικό για την αλληλεγγύη». 
Εκεί βρισκόταν και το συντονιστικό ενάντια στην εξόρυξη χρυσού της Χαλκιδικής. Αρκετοί καλλιτέχνες που βρίσκονταν άλλωστε χθες επί σκηνής έχουν συμβάλει και στον αγώνα που δίνουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής σε αντίξοες συνθήκες για να σώσουν τα δάση της περιοχής τους και το περιβάλλον από την καταστροφή. Ανάμεσα στα πανό που έγραφαν SOS Χαλκιδική και στα συνθήματα κατά της εξόρυξης, ένας εκπρόσωπος του συντονιστικού ανέβηκε στη σκηνή για να υπενθυμίσει πως η ίδια επικίνδυνη μέθοδος του DNA με την οποία καταδικάστηκε η Ηριάννα, χρησιμοποιήθηκε και στις Σκουριές με αποτέλεσμα μια ολόκληρη κοινωνία με πάνω από 450 διωκόμενους να βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου υπερασπιζόμενη τα αυτονόητα. Με μια μέθοδο που, όπως έχουμε επισημάνει παλιότερα, έχει αμφιλεγόμενα αποτελέσματα και μη αξιόπιστα ως προς την ενοχοποίηση κάποιου. Κι όμως το δικαστικό σύστημα τείνει να ξεχνά πως το DNA δεν αρκεί για να αποδειχθεί πως κάποιος είναι ένοχος, πόσο μάλλον με τον τρόπο που χρησιμοποιείται στα εγκληματολογικά εργαστήρια.
Οι διωκόμενοι της Χαλκιδικής έχουν ενοχοποιηθεί λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που ενοχοποιήθηκε ο Τάσος Θεοφίλου που πέρασε άδικα πέντε χρόνια της ζωής του στη φυλακή. Με τον ίδιο τρόπο που τώρα η Ηριάννα κινδυνεύει να περάσει 13 χρόνια σε ένα κελί. Όπως οι ίδιοι είπαν από το μικρόφωνο της σκηνής, «εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μας στον αγώνα που δίνει η Ηριάννα ενάντια στο παράλογο και την αδικία. Εδώ και χρόνια αγωνιζόμαστε για το περιβάλλον στο οποίο βασίζεται η ζωή μας με αγάπη για τη φύση, το νερό, το δάσος, αλλά και το μέλλον των παιδιών αυτού του τόπου. Αγωνιζόμαστε για να μη ζήσουμε μέρες μιας καταστροφής που δεν θα έχει γυρισμό όπως βλέπουμε για παράδειγμα να συμβαίνει με την πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό κόλπο. Ως μέρος της ποινικοποίησης του δίκαιου αγώνα μας, συναγωνιστές μας προφυλακίστηκαν με ανύπαρκτα στοιχεία και για εμάς ήταν σαν μας έκλειναν όλους στη φυλακή. Θα ξεβολέψουμε όλους αυτούς που μάχονται τις βασικές αξίες του ανθρωπισμού και την ίδια τη ζωή. Ο Μενέλαος Λουντέμης είχε πει στην απολογία του στο δικαστήριο το 1956 όπου δικαζόταν από το παρακράτος για εσχάτη προδοσία, πως «χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια τα τέσσερα πόδια να γίνουν δύο. Δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ». Ορθώνουμε λοιπόν το ανάστημά μας σε κάθε μορφή εκφοβισμού και τσακίσματος της ελεύθερης βούλησης. Ορθώνουμε σήμερα το ανάστημα μας για να μην ζήσουμε σαν δούλοι αύριο. Ηριάννα, όπως χρόνια τώρα κάποιοι φωνάζουν το δίκιο του αγώνα μας, φωνάζουμε για το δικό σου δίκιο σήμερα και μέχρι να βγεις από τη φυλακή. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Αυτό που φοβούνται είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα. Οι παρέες παιδιά, όπως λέει και ο Δημήτρης Αποστολάκης είναι το κύτταρο της κοινωνίας, είναι το κύτταρο της αλλαγής». 
Λίγο πριν η συναυλία τελειώσει, ένα καστανόξανθο κορίτσι ανέβηκε στη σκηνή και έβγαλε ένα λευκό χαρτί από την τσέπη. «Τα έσοδα της συναυλίας υπερκαλύπτουν τα δικαστικά έξοδα για την Ηριάννα. Εκ μέρους της οικογένειας και των φίλων της θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που είστε σήμερα όλοι εδώ και θα θέλαμε να ξέρετε πως τα επιπλέον χρήματα που συγκεντρώθηκαν θα διατεθούν σε πρόσφυγες και κρατούμενους», είπε δείχνοντας πως ευτυχώς η αλληλεγγύη αυτό το βράδυ της Παρασκευής υπάρχει σε περίσσευμα.

Η Ηριάννα χθες βρισκόταν στο κελί της και δεν άκουσε τα τραγούδια και τα συνθήματα που ακούστηκαν για εκείνη στο Πάρκο Γουδή. Δεν είδε τους 30.000 ανθρώπους να φωνάζουν για την ελευθερία της. Τα λόγια που ψέλλισαν τόσοι μουσικοί επί σκηνής θα της μεταφερθούν τηλεφωνικά από τους αγαπημένους της. Κι αν ο Μπετόβεν είχε δίκιο όταν έλεγε πως «μουσική δεν είναι η νότα. Είναι η παύση», χθες σε κάθε παύση ακουγόταν κυρίως ένα σύνθημα «Λευτεριά στην Ηριάννα. Λευτεριά σε όλους μας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου