Η Ελληνικός Χρυσός παρανομεί συστηματικά και κατ΄εξακολούθηση, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το καταστροφικό της έργο στη Χαλκιδική. Έχοντας στο πλευρό της αυταρχικές κυβερνήσεις, διεφθαρμένους κρατικούς λειτουργούς, διαπλεκόμενα ΜΜΕ, δυνάμεις καταστολής και δικαστικούς, δημιούργησε ένα καθεστώς “κράτους εν κράτει”.
Η ανάκληση εγκρίσεων τεχνικών μελετών, κλόνισε, ως ένα βαθμό, το πλαίσιο προστασίας και ασυλίας που απολάμβανε η εταιρεία, γεγονός που την ανάγκασε να αλλάξει στρατηγική, αποκαλύπτοντας τις πιο σκοτεινές πλευρές της.
Αν και η Ελληνικός Χρυσός παραδέχεται ότι υφίστανται οι παρανομίες (για παράδειγμα ότι ουδέποτε δοκίμασε την αμφιλεγόμενη μέθοδο ακαριαίας τήξης σε ημιβιομηχανική μονάδα επί τόπου ως όφειλε), βάσει των οποίων εκδόθηκαν οι ανακλήσεις, προσπαθεί να υποτιμήσει τη σημασία τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, παραδέχεται ότι παραβίασε νόμους και όρους της συμφωνίας, αλλά ισχυρίζεται ότι αυτό είναι ασήμαντο μπροστά το μέγεθος και την αξία της δραστηριότητάς της – κλασικό χαρακτηριστικό αποικιοκρατικής νοοτροπίας.
Η στρατηγική της Ελληνικός Χρυσός έχει πλέον σε στοχεύσεις: το ΣτΕ και την υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Είναι εμφανές ότι η εταιρεία προσβλέπει στη βοήθεια του ΣτΕ – δε θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά που το διοικητικό δικαστήριο ξελασπώνει την εταιρεία στα δύσκολα. Προσφεύγει λοιπόν για άλλη μια φορά στο ΣτΕ, ενάντια στην διοικητική απόφαση ανάκλησης αδειών. Δεν το κάνει όμως άμεσα. Η προσφυγή κατατίθεται μετά την παραίτηση της κυβέρνησης, ενώ ταυτόχρονα αρχίζει η εκστρατεία άσκησης πιέσεων στην υπηρεσιακή κυβέρνηση, την κοινή γνώμη και – άμεσα ή έμμεσα – στους δικαστές. Κι η Ελληνικός Χρυσός έχει πολλούς τρόπους να πιέσει. Πολιτικοί αρχηγοί σε εντεταλμένη υπηρεσία εξυπηρέτησης των επενδυτών, πουλημένοι συνδικαλιστές, διπλωμάτες, διαπλεκόμενα ΜΜΕ, χρηματιστηριακοί κύκλοι και επιχειρηματικά λόμπυ. Συνεχείς και αλλεπάλληλες συναντήσεις με κρατικούς λειτουργούς, κατάληψη του προαυλίου χώρου του ΥΠΑΠΕΝ, συναντήσεις των υψηλόβαθμων στελεχών της εταιρείας ακόμη και με την εκκλησία. Φαίνεται ότι οι ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται είναι αποτελεσματικές, καθώς έντονες φημολογίες μιλούν για άμεσες πράξεις από την υπηρεσιακή κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που δεν έχει καμιά πολιτική νομιμοποίηση για κάτι τέτοιο, και αυτοί που θα εμπλακούν θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Φαίνεται επίσης ότι οι πιέσεις που ασκούνται φτάνουν και σε επίπεδο εθνικής οικονομίας. Ο κ. Θεοδωρακόπουλος δε δίστασε να δηλώσει δημόσια ότι η ανακεφαλαίωση των ελληνικών τραπεζών θα ελεγχθεί από μετόχους της Eldorado Gold (στο λεπτό 1:00:29 του ηχητικού). Τι πιο λογικό στο αποικιοκρατικό μυαλό τους; “Κάντε τα στραβά μάτια στις όποιες παράνομες και καταστροφικές μας δραστηριότητες και θα πούμε δυο καλά λόγια σ΄αυτούς που κρατάνε την τύχη της οικονομίας στα χέρια τους”. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ οι επιθεωρητές περιβάλλοντος έχουν καταγράψει σε εκθέσεις τους σωρεία παρανομιών της εταιρείας, ήδη από το Φεβρουάριο του 2015, δεν έχει συνταχθεί ακόμη το πόρισμα.
Σημαντικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων της εταιρείας καλούνται να παίξουν και οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι ως εργαλεία πίεσης και εξυπηρέτησης των συμφερόντων της πολυεθνικής. Η Ελληνικός Χρυσός δε δίστασε να θέσει σε καθεστώς διαθεσιμότητας όλους τους εργαζόμενους της, γεγονός που δε δικαιολογείται από τις ανακλήσεις (καθώς αυτές επηρεάζουν ένα μόνο μέρος των δραστηριοτήτων). Αν και η μαζική διαθεσιμότητα εργαζομένων αποτελεί παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας, μέχρι στιγμής καμιά προσφυγή από τα σωματεία των εργαζομένων δεν έχει γίνει . Και ο πιο αφελής καταλαβαίνει ότι η κίνηση αυτή στοχεύει στη δημιουργία κοινωνικής έντασης και επιδιώκει να επηρεάσει την κοινή γνώμη.
Οι συνδικαλιστές, σε στενή συνεργασία με τον εργοδότη, επιδιώκουν να δημιουργήσουν στην κοινή γνώμη την αίσθηση ενός κοινωνικού αγώνα που δίνεται για τα δίκαια των εργατών.
Μόνο που οι πολυεθνικές και οι συνδικαλιστές-τσιράκια τους, δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι κοινωνικός αγώνας. Οι κοινωνικοί αγώνες δε δίνονται με σπόνσορες, ούτε με την καθοδήγηση της εργοδοσίας. Δε δίνονται με διαπλεκόμενα ΜΜΕ, ιδιωτικά κινηματογραφικά συνεργεία και σκηνοθέτες. Δε δίνονται με εντολές της εργοδοσίας για στημένες απεργίες και αντισυγκεντρώσεις. Δε δίνονται με σκηνοθετημένες λιποθυμίες.
Οι κοινωνικοί αγώνες στρέφονται ενάντια στους εκμεταλλευτές, πηγάζουν απ΄το δικαίωμα στη ζωή και δίνονται για την κοινωνική δικαιοσύνη. Να μην αναρωτιούνται λοιπόν οι εργαζόμενοι γιατί τους γύρισαν την πλάτη οι υπόλοιπες κοινωνικές και εργασιακές ομάδες. Δε φτάνει να σε στηρίζει το ΔΣ του όποιου εργατικού σωματείου και ακραίοι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί, όταν οι απλοί εργαζόμενοι και σωματεία αρνούνται να βρίσκονται μαζί σου στην πορεία της ΔΕΘ. Δε φτάνει να διαμαρτύρεσαι για τη διαθεσιμότητά σου, όταν δε στάθηκες ποτέ αλληλέγγυος σε κανένα άλλο εργαζόμενο ή απολυμένο, σε καμιά κοινωνική ομάδα, σε κανένα δίκαιο αγώνα. Δε φτάνει να λες ότι εσύ δεν κατάλαβες οικονομική κρίση, όταν η οικονομική σου ευημερία συνεπάγεται την καταστροφή κάποιων άλλων. Δεν μπορείς να ζητάς, στο όνομα της ανεργίας, να συνεχίσει την καταστροφική και παράνομη δραστηριότητά του ο εργοδότης σου. Δεν μπορείς να διεκδικείς ένα μεροκάματο που βγαίνει καταστρέφοντας τον τόπο που σε γέννησε.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουν ότι ο μοναδικός στόχος πολυεθνικών όπως η Eldorado Gold, είναι το κέρδος. Και το κέρδος επιτυγχάνεται με την άγρια εκμετάλλευση πόρων και ανθρώπων. Η Eldorado Gold δε δίστασε να εξαπατήσει τους ίδιους του μετόχους της προκειμένου να κερδίσει μερικά εκατομμύρια δολάρια εκμεταλλευόμενη ακόμη και την πτώση της μετοχής της (Δείτε εδώ), και κινδυνεύει να βρεθεί δικαστικά υπόλογη. Και νομίζουν οι εργαζόμενοι ότι η εταιρεία έχει τον παραμικρό ενδοιασμό να τους εκμεταλλευτεί;
Οι αυτοέγκλειστοι στη στοά, οι κατασκηνωτές έξω από το ΥΠΑΠΕΝ, οι οικογένειες και οι φίλοι τους, πρέπει να καταλάβουν ότι είναι πιόνια σ΄ένα βρώμικο παιχνίδι, που καμία σχέση δεν έχει με τα δικαιώματα και την ευημερία τους. Αν κερδίσει η πολυεθνική, οι χαμένοι θα είμαστε όλοι. Και οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι και το περιβάλλον και το μέλλον ολονών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου