Εισήγηση Συμβουλίου Περιβάλλοντος ΑΠΘ για τη μεταλλευτική δραστηριότητα στη Βόρεια Χαλκιδική

1. Σύσταση και σύνθεση της επιτροπής 
Το Συµβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. έλαβε επιστολή κατοίκων της Ιερισσού,
που του ζητούσαν να εκφράσει άποψη για τη µελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων
της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», που αφορούσε στην επέκταση της µεταλλευτικής
της δραστηριότητας στη Β. Χαλκιδική.
Λόγω της σοβαρότητας και της πολυπλοκότητας του θέµατος, συγκροτήθηκε
επιτροπή για να το µελετήσει, και µάλιστα σε σύντοµο χρονικό διάστηµα, ώστε να
καταθέσει την άποψή της πριν την ολοκλήρωση της προβλεπόµενης από τον νόµο
διαδικασίας δηµόσιας διαβούλευσης. Η επιτροπή συγκροτήθηκε µε ευθύνη του
συντονιστή του Συµβουλίου Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. Κ. Κατσιφαράκη, ο οποίος
έλαβε υπ’ όψιν του προτάσεις µελών του Συµβουλίου για το επιστηµονικό αντικείµενο
και τη διαθεσιµότητα των συναδέλφων.


Τα µέλη της επιτροπής είναι τα ακόλουθα (κατά αλφαβητική σειρά):
Ζάγκας Θ. (Σχολή ∆ασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος)
Κατσιφαράκης Κ. (Τµήµα Πολιτικών Μηχανικών)
Κρεστενίτης Ι. (Τµήµα Πολιτικών Μηχανικών),
Μελάς ∆. (Τµήµα Φυσικής),
Σαµαρά Κ. (Τµήµα Χηµείας)
Τσαλικίδης Ι. (Γεωπονική Σχολή),
Χατζησπύρου Σπ. (Τµήµα Χηµικών Μηχανικών)
Τα µέλη της επιτροπής προσέφεραν αφιλοκερδώς, από το υστέρηµα του χρόνου τους.

2. Υλικό που µελετήθηκε 
Η επιτροπή είχε στη διάθεσή της την ογκώδη µελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων,
που εκπόνησε η εταιρεία ENVECO Α.Ε.
Επίσης πολλοί συνάδελφοι έστειλαν υλικό της ειδικότητάς τους, ή κατέθεσαν
προφορικά τις απόψεις τους. Ποικίλο υλικό προσέφεραν και οµάδες κατοίκων.
Επιπλέον, µέλη της επιτροπής επισκέφθηκαν τα γραφεία της εταιρείας στο Στρατώνι,
είχαν συζήτηση µε τον γενικό διευθυντή και το επιστηµονικό προσωπικό της και
επισκέφθηκαν τις εγκαταστάσεις της. Τέλος επισκέφθηκαν την τοποθεσία «Σκουριές»,
όπου η εταιρεία σκοπεύει να επεκτείνει την µεταλλευτική της δραστηριότητα.

3. Γενικές αρχές 
Η µεταλλευτική δραστηριότητα είναι σηµαντική και για την παγκόσµια και για την
ελληνική οικονοµία. Εποµένως η ανάπτυξή της είναι γενικά ευπρόσδεκτη, εφόσον
όµως πληροί µια βασική προϋπόθεση: Να είναι συνολικά προς το συµφέρον του
τόπου.
Αυτή η προϋπόθεση χωρίζεται σε 3 επί µέρους προϋποθέσεις: α) Η σύµβαση µεταξύ
κράτους και εταιρείας να εξασφαλίζει τα συµφέροντα του δηµοσίου. β) Να υπάρχει
µηχανισµός που θα ελέγχει την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και γ) Οι
περιβαλλοντικές επιπτώσεις διαχρονικά να µην είναι δυσανάλογες ως προς το όφελος. ∆υστυχώς οι δύο πρώτες προϋποθέσεις δεν πληρούνται. Μέχρι σήµερα τουλάχιστον, η
παρακολούθηση των περιβαλλοντικών παραµέτρων από δηµόσιους φορείς είναι, στην
καλύτερη περίπτωση, ελλιπής. Εξάλλου, σε ό,τι αφορά τα περιβαλλοντικά θέµατα, ο
νόµος 3220/2004, µε τον οποίο παραχωρούνται εκτάσεις, εξοπλισµός και άυλα αγαθά
στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» α) αίρει «τις συνέπειες για την TVX HELLAS1

και τα µέλη των ∆ιοικητικών της Συµβουλίων αντίστοιχα από κάθε διοικητική ή/και
ποινική ευθύνη τους ή υποχρέωσή τους για τυχόν παραβάσεις της νοµοθεσίας για την
προστασία του περιβάλλοντος εν γένει ή απορρέουσα από τον Μεταλλευτικό Κώδικα,
τον Κ.Μ.Λ.Ε., τις Κ.Υ.Α. περιβαλλοντικών όρων, τις εγκρίσεις τεχνικών µελετών και
τις λοιπές εν γένει διοικητικές πράξεις, εγκρίσεις ή άδειες, καθώς και από τυχόν
παραβάσεις της ασφαλιστικής και φορολογικής νοµοθεσίας», δηµιουργώντας ένα
πολύ κακό προηγούµενο και β) προβλέπει για την νέα εταιρεία ότι «Για βλάβες
περιβάλλοντος ή ζηµίες τρίτων, οι οποίες επήλθαν ή τα γενεσιουργά αίτια ανάγονται
σε χρόνο πριν τη δηµοσίευση που κυρώνει την παρούσα σύµβαση, η αγοράστρια δεν
φέρει οποιαδήποτε ευθύνη», δυσκολεύοντας έτσι την απόδοση τυχόν ευθυνών.

4. Περιβαλλοντικές επιπτώσεις 
Για την εκτίµηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων θεωρούµε ότι είναι ορθά αρκετά
από τα στοιχεία που περιλαµβάνει η ΜΠΕ. Για παράδειγµα, επισηµαίνει ότι η
ευρύτερη περιοχή βρίσκεται στη ζώνη σεισµικής επικινδυνότητας ΙΙ (ισχυρά
σεισµόπληκτες περιοχές), ενώ ειδικά για τις Σκουριές αναφέρει ότι : «Η ευρύτερη
περιοχή τοποθετείται µεταξύ τριών σηµαντικών νεοτεκτονικών δοµών, το σεισµικά
ενεργό ρήγµα Στρατωνίου προς τα βορειοανατολικά σε απόσταση περί τα 7,5km από
τις θέσεις των δύο φραγµάτων, το ενεργό ρήγµα Γοµατίου προς τα νοτιοδυτικά, σε
απόσταση περί τα 7km από το µεταλλείο Σκουριών και το πιθανά ενεργό ρήγµα
Παλαιοχωρίου προς τα βορειοδυτικά σε απόσταση περί τα 7km. Πέραν των ανωτέρω
κύριων ρηγµάτων, στην άµεση περιοχή του έργου έχουν εντοπιστεί και
χαρτογραφηθεί και άλλα µικρότερης σηµαντικότητας ρήγµατα». Επίσης παραθέτει
µετρήσεις από πανεπιστηµιακά εργαστήρια.
Πέρα όµως από τις ελλείψεις που διαπιστώσαµε (όπως στην αντιµετώπιση κινδύνων
ατυχήµατος, αλλά και στα σηµεία που αναφέρουµε στη συνέχεια), έχουµε
διαφορετική άποψη σε ορισµένα καίρια θέµατα, που µας οδηγούν σε διαφορετική
συνολική εκτίµηση. Κυρίως όµως διαφωνούµε µε δύο θεµελιώδεις παραδοχές που
κάνει η µελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ), καθώς και µε την αντίληψη της
εταιρείας για την αειφορία.

5. Η αντίληψη περί αειφορίας 
Η εταιρεία θεωρεί σαν αειφορική εκµετάλλευση την επέκταση της µεταλλευτικής
δραστηριότητας σε οποιοδήποτε σηµείο της έκτασης των 264.000 στρεµµάτων, που
της έχει παραχωρηθεί. Αντιγράφουµε κατά λέξη από τη «Μη τεχνική περίληψη» της
ΜΠΕ: «To Έργο σε εθνική και διεθνή κλίµακα αποτελεί µια σηµαντική
δραστηριότητα, καθώς επαναπροσδιορίζει για την περιοχή εν όλω ή εν µέρει τα
οικονοµικά χαρακτηριστικά και το αναπτυξιακό πρότυπο µέσω πλήρους αξιοποίησης
των καταγεγραµµένων κοιτασµάτων, και την παράλληλη έρευνα για την επέκταση

 Προηγούµενη εταιρεία των γνωστών κοιτασµάτων και τον προσδιορισµό νέων». Σηµειώνουµε ακόµη ότι
πολύ πρόσφατα η εταιρεία επιβεβαίωσε την ύπαρξη εκµεταλλεύσιµου κοιτάσµατος
στην Πιάβιτσα, µε χαρακτηριστικά ίδια µε αυτό της Ολυµπιάδας. Μάλιστα φαίνεται
ότι η εταιρεία θεωρεί εκµεταλλεύσιµες και πολύ µικρές περιεκτικότητες σε χρυσό,
αφού στις Σκουριές , ως όριο των έργων θέτει την ισοπεριεκτική καµπύλη των 0,45g
χρυσού ανά τόνο εξορυσσόµενου εδαφικού υλικού.
Κατά τη δική µας άποψη, η µεταλλευτική δραστηριότητα είναι αειφορική, εφόσον δεν
αλλάζει τον χαρακτήρα της περιοχής, η οποία διαθέτει πλούσιο και µοναδικό φυσικό
περιβάλλον, αξιόλογο ιστορικό και πολιτισµικό τοπίο (οι αρχαιολογικοί χώροι
µάλιστα περιλαµβάνουν και την γενέτειρα του Αριστοτέλη) και µεγάλα περιθώρια
ανάπτυξης του αγροτικού και του τουριστικού τοµέα. Άρα η µεταλλευτική
δραστηριότητα πρέπει να περιοριστεί σε µέρος µόνον της περιοχής, ώστε να µην
υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητά της και να µην εκµηδενίζει τα περιθώρια ανάπτυξης
του αγροτικού και του τουριστικού τοµέα.

6. Παρατηρήσεις σε επί µέρους περιβαλλοντικά προβλήµατα 
Σε ό,τι αφορά τα επί µέρους περιβαλλοντικά προβλήµατα, συνοπτικά έχουµε να
κάνουµε τις ακόλουθες παρατηρήσεις:

6.1. Φυσικό περιβάλλον
Το προτεινόµενο έργο στις Σκουριές αποτελεί βίαιη επέµβαση στο περιβάλλον, σε
µοναδική φυσική περιοχή αρχέγονου δάσους, που θα αλλάξει το τοπίο µε τρόπο
ουσιαστικά ανεπανόρθωτο. Η ΜΠΕ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «3 οικότοποι στους
οποίους θα υπάρξουν παρεµβάσεις περιλαµβάνονται στο Παράρτηµα I της οδηγίας
92/43/ΕΟΚ. Όσον αφορά στα είδη χλωρίδας, οι περιοχές επέµβασης χαρακτηρίζονται
από την ύπαρξη σπάνιων ειδών, ειδών που περιλαµβάνονται στο παράρτηµα V της
οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και ειδών που περιέχονται στο Κόκκινο Βιβλίο των απειλούµενων
φυτών της Ελλάδας, εποµένως οι επιπτώσεις στην περιοχή εκτιµώνται ως τοπικά
σηµαντικές, µόνιµες και µη αναστρέψιµες». Ιδιαίτερα αναφέρουµε ότι τα δάση Οξιάς
µε Ilex και Taxus πλούσια σε επίφυτα (Ilici-Fagion) αποτελούν οικότοπο σπάνιο και
σηµαντικό για την Ελλάδα και έχει προταθεί η ανακήρυξή του σε φυσικό απόθεµα.
2

Αντίστοιχα ισχύουν και για την ορνιθοπανίδα, αφού έχουν καταγραφεί 153 είδη, από
τα οποία 52 ανήκουν στο Παράρτηµα Ι της οδηγίας 2009/147/Ε.Κ, 4 ανήκουν στην
κατηγορία SPEC 1 και 20 στην κατηγορία SPEC 2. Ακόµη 3 είδη ανήκουν στα
κρισίµως κινδυνεύοντα, 5 στα κινδυνεύοντα. 8 στα τρωτά. σε ό,τι αφορά τα
θηλαστικά, από το σύνολο των 40 ειδών, 10 είδη περιλαµβάνονται στο Παράρτηµα ΙΙ
(αυστηρά προστατευόµενα) της σύµβασης της Βέρνης, και 18 στο Παράρτηµα ΙΙ
(αυστηρά προστατευόµενα) της σύµβασης της Βόννης.
Αυτά τα στοιχεία όµως φαίνεται να µην λαµβάνονται τελικά υπ’ όψιν, ούτε το ότι
χάνονται δυνατότητες ανάπτυξης οικοτουρισµού, αφού οι εξαιρετικές θέσεις
πανοραµικής θέας της περιοχής ακυρώνονται.
Σε ό,τι αφορά την αποκατάσταση µετά το τέλος των έργων, η ΜΠΕ δεν εξηγεί από
που θα προέλθει η φυτική γη πάχους 60cm. Πιστεύουµε ακόµη ότι ο συνολικός


 Αθανασιάδης, Θεοδωρόπουλος και Ελευθεριάδου, 2000.
 σχεδιασµός της αποκατάστασης δεν είναι ορθός, αφού δεν περιλαµβάνει ούτε ένα
πρόσκοπο δενδρώδες είδος, ενώ περιλαµβάνει είδη ξένα οικολογικά µε την περιοχή.

6.2 Υδατικοί πόροι 
Η µεταλλευτική δραστηριότητα έχει δηµιουργήσει πολλά προβλήµατα στους
υδατικούς πόρους της περιοχής. Η απορροή µεταλλείων στην περιοχή της
Ολυµπιάδας, που υφίσταται επεξεργασία, ανέρχεται σε 350 m3
/h. Η παροχή αυτή
αντιστοιχεί σε ανάγκες ύδρευσης 40.000 κατοίκων περίπου.
Στην τιµή αυτή πρέπει να προστεθεί και η απορροή από την προβλεπόµενη σήραγγα
σύνδεσης Μαντέµ Λάκκου-Ολυµπιάδας, η οποία αναµένεται ότι θα είναι σηµαντική,
διότι διασχίζει υδροφόρα στρώµατα.
Τέλος η άντληση νερού για την προβλεπόµενη εξόρυξη µέχρι τη στάθµη -663m,
µπορεί να προκαλέσει φαινόµενα υφαλµύρισης του παράκτιου υδροφορέα, καθώς οι
διάφοροι υδροφορείς της περιοχής, που έχει µεγάλη σεισµικότητα, δεν είναι πλήρως
αποµονωµένοι.
Αν επεκταθεί η µεταλλευτική δραστηριότητα και στις Σκουριές, θα υπάρξουν
πρόσθετες επιπτώσεις στους υδατικούς πόρους της περιοχής. Το κοίτασµα εκεί φθάνει
µέχρι τη στάθµη -100 m, ενώ σήµερα η στάθµη του υπόγειου νερού είναι στο +480m.
Απαιτείται εποµένως καταβιβασµός της στάθµης κατά εκατοντάδες µέτρα. Αυτός,
σύµφωνα µε την ΜΠΕ, θα επιτευχθεί µε άντληση από 9 γεωτρήσεις, που θα
κατασκευαστούν περιµετρικά του χώρου εξόρυξης. Σηµειώνουµε ότι στις θέσεις των
γεωτρήσεων η στάθµη θα πρέπει να βρίσκεται κατά µερικές δεκάδες µέτρα
χαµηλότερα από το -100 m, ώστε να εξασφαλίζεται ο χώρος της λατοµικής
δραστηριότητας. Στη ΜΠΕ αναφέρεται ότι η συνολική παροχή άντλησης θα είναι 480
m
3
/h, δηλαδή 4200000 m3 τον χρόνο. ∆εν αποκλείεται κατά την άποψή µας να
απαιτείται ακόµη µεγαλύτερη παροχή, διότι η απαιτούµενη πτώση στάθµης είναι πολύ
µεγάλη. Πάντως είναι βέβαιο ότι θα επηρεαστεί η στάθµη των γεωτρήσεων που
βρίσκονται σε ακτίνα 3-4 χιλιοµέτρων. Από το αντλούµενο νερό, παροχή 213 m3
/h θα
καταναλώνεται στη διαδικασία εµπλουτισµού. Αυτή η ποσότητα καλύπτει τις ανάγκες
25000 κατοίκων. Το υπόλοιπο αναφέρεται ότι θα επαναδιοχετεύεται στον υδροφορέα
µε γεωτρήσεις στα ανατολικά του ορύγµατος. Αναφέρεται ακόµη (σε άλλο σηµείο) ότι
µέρος του θα διοχετεύεται επιφανειακά στον Καρόλακκα, άρα θα απορρέει στη
θάλασσα.
Σε αντίθεση µε τα αναφερόµενα στην ΜΠΕ, πιστεύουµε ότι η ποιότητα του
αντλούµενου νερού δεν είναι πλήρως εξασφαλισµένη, διότι ενδέχεται να διηθηθούν
ρύποι, οφειλόµενοι στη µεταλλευτική δραστηριότητα που θα αναπτυχθεί στην
περιοχή. Άρα τουλάχιστον θα πρέπει να γίνονται µετρήσεις των ποιοτικών του
χαρακτηριστικών, πριν την επαναδιοχέτευσή του. Σηµειώνουµε ακόµη ότι δεν έχουµε
στοιχεία για να αξιολογήσουµε τη διαδικασία «εισπίεσης» του πλεονάζοντος νερού
στον υδροφορέα.
Τέλος η περιοχή των Σκουριών βρίσκεται στο όριο των λεκανών απορροής του
Ασπρόλακκα και του Χαβρία. Μέρος των αντλούµενων υπόγειων νερών θα
αφαιρείται από τη δεύτερη. Τυχόν επέκταση της εξόρυξης προς νότο θα επιτείνει το
πρόβληµα.
Σε ό,τι αφορά τα υδατορρεύµατα, στα οποία θα κατασκευαστούν φράγµατα για την
απόθεση αποβλήτων, εντύπωση µας προκάλεσαν οι µικρές διατοµές των προβλεπόµενων έργων εκτροπής του νερού. Σηµειώνουµε ότι το ευρύτερο
συγκρότηµα του Κακκάβου χαρακτηρίζεται από ισχυρές βροχοπτώσεις και η περιοχή
έχει ιστορικό πολύ σηµαντικών πληµµυρών. Οι νέες µεταλλευτικές δραστηριότητες
και η συνακόλουθη αλλαγή της χρήσης γης ενδέχεται να ενισχύσουν τα πληµµυρικά
φαινόµενα.

6.3, Ατµοσφαιρικό περιβάλλον 
Ιστορικά, και µέχρι σήµερα, οι µεταλλευτικές δραστηριότητες είχαν πολύ σηµαντικές
επιπτώσεις στην ποιότητα του αέρα, κυρίως λόγω των εκποµπών αιωρουµένων
σωµατιδίων και βαρέων µετάλλων στην ατµόσφαιρα. Χρησιµοποιώντας τα στοιχεία
δραστηριότητας που περιλαµβάνονται στην ΜΠΕ, µπορούν να υπολογιστούν οι
εκποµπές ρύπων από το προτεινόµενο έργο. Από την ανάπτυξη του νέου µεταλλείου
στις Σκουριές υπολογίζεται ότι θα εκπέµπονται µέχρι ~430 t/y PM10 (ανάλογα µε το
έτος λειτουργίας) µόνο από την επιφανειακή εξόρυξη του µεταλλεύµατος και των
στείρων. Οι εκποµπές αυτές είναι πολύ µεγάλες, συγκρίσιµες σε µέγεθος µε τις
εκποµπές PM10 από τις οδικές µεταφορές για όλες τις κατηγορίες οχηµάτων (ΙΧ,
φορτηγά, λεωφορεία, δίκυκλα) στην Θεσσαλονίκη και τις εκποµπές PM10 από την
εξόρυξη λιγνίτη στα µεγάλα ορυχεία της ∆ΕΗ στην κοιλάδα της Εορδαίας (π.χ. Πεδίο
Καρδίας). Το µετάλλευµα που θα εξορύσσεται, αλλά και τα στείρα, παρουσιάζουν µια
σηµαντική περιεκτικότητα σε κάποια βαρέα µέταλλα, οπότε εκτιµάται ότι οι εκποµπές
βαρέων µετάλλων, ιδιαίτερα As, από την εξόρυξη, την κατεργασία αλλά και τα
τέλµατα, θα είναι πολύ υψηλές. Αξίζει να σηµειωθεί, ότι σύµφωνα µε παλαιότερες
µετρήσεις της TVX Hellas, η ποιότητα του αέρα στην περιοχή είναι ιδιαίτερα
επιβαρυµµένη σε As, µε υπερετήσιες µέσες τιµές οι οποίες ξεπερνούν, κατά τόπους,
την προτεινόµενη τιµή-στόχο κατά 1-2 τάξεις µεγέθους. Τα επίπεδα As εµφανίζουν τις
µέγιστες τιµές κοντά στις περιοχές µεταλλευτικών δραστηριοτήτων και στα τέλµατα
αλλά παραµένουν σε υψηλά επίπεδα στο σύνολο της περιοχής, λόγω κυρίως
µεταφοράς από τον άνεµο.
Κρίνοντας από την προηγούµενη εµπειρία από τις προαναφερθείσες περιοχές στις
οποίες υπάρχουν παρόµοια επίπεδα εκποµπών σωµατιδιακής ρύπανσης, αλλά και
κάποια περιορισµένα στοιχεία που παρουσιάζονται στην ΜΠΕ, καταλήγουµε στο
συµπέρασµα ότι θα επιβαρυνθεί σηµαντικά η ποιότητα του αέρα στην περιοχή. Είναι
βέβαιο ότι σε πολλές περιπτώσεις θα παραβιάζονται οι ηµερήσιες οριακές τιµές για τα
PM10 (50 µg/m3). Η ΜΠΕ δεν περιλαµβάνει επαρκή στοιχεία για να εκτιµηθεί αν θα
υπάρχει υπέρβαση της ετήσιας οριακής τιµής των PM10.
∆υστυχώς, η ΜΠΕ έχει σηµαντικές ελλείψεις όσον αφορά την εκτίµηση των
επιπτώσεων των προγραµµατιζόµενων δραστηριοτήτων στην ποιότητα του αέρα:

1. Η µεθοδολογία η οποία χρησιµοποιείται για τον υπολογισµό των επιπτώσεων στο
ατµοσφαιρικό περιβάλλον είναι ακατάλληλη, ανεπαρκής, και δεν τεκµηριώνεται
επαρκώς. Οι υπολογισµοί αφορούν µόνο τέσσερα µετεωρολογικά σενάρια, τα
οποία αντιπροσωπεύουν ένα πολύ µικρό µέρος των µετεωρολογικών καταστάσεων
οι οποίες καταγράφονται κατά την διάρκεια του έτους. Με τον τρόπο αυτό δεν
είναι δυνατόν π.χ. να ελεγχθούν οι υπερβάσεις των οριακών τιµών που ορίζει ο
νόµος, αλλά ούτε και η γεωγραφική κατανοµή της ρύπανσης.

2. Υπάρχει µια σηµαντική υποτίµηση των επιπτώσεων του έργου στην ποιότητα του
αέρα. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελούν οι υπολογισµοί των εκποµπών του
αρσενικού στον περιβάλλοντα αέρα οι οποίες στην περίπτωση των Σκουριών
εµφανίζονται υποτιµηµένες µε λίγες τάξεις µεγέθους (σύµφωνα µε την ΜΠΕ οι
εκποµπές As στην φάση λειτουργίας θα είναι µόλις 1.3 g/y)
Αντίστοιχα, υποτιµώνται σηµαντικά οι επιπτώσεις στην ποιότητα του αέρα στις
γειτονικές κατοικηµένες περιοχές, οι οποίες θεωρείται ότι βρίσκονται σε απόσταση
ασφαλείας από τις προτεινόµενες δραστηριότητες. Αν λάβουµε υπόψη ότι η Μ.
Παναγία, το Παλαιοχώρι και η Αρναία απέχουν 3.5, 5, και 8.5 χιλιόµετρα από τις
Σκουριές, αντίστοιχα, µπορούµε εύκολα να συµπεράνουµε ότι ο παραπάνω
ισχυρισµός απέχει πολύ από την πραγµατικότητα

3. Τα συµπεράσµατα της µελέτης βασίζονται σε παρερµηνεία της νοµοθεσίας που
αφορά την ποιότητα του αέρα (ΠΥΣ 34/30.5.2002, ΦΕΚ 125Α/5-6-2002). Πιο
συγκεκριµένα στη σελίδα 7.11-42 της κυρίας µελέτης αναφέρεται ότι δεν
ξεπερνιούνται τα θεσµοθετηµένα όρια για τους αέριους και σωµατιδιακούς ρύπους.
Παρόλα αυτά, τα όρια τα οποία θεσπίζονται για την προστασία της ανθρώπινης
υγείας δεν αναφέρονται σε κάθε µία δραστηριότητα ξεχωριστά αλλά αφορούν τα
συνολικά επίπεδα ατµοσφαιρικής ρύπανσης. Αν π.χ. προσθέσουµε τα τρέχοντα
επίπεδα PM10 και την εκτιµώµενη σύµφωνα µε την ΜΠΕ επιβάρυνση από τις
µελλοντικές δραστηριότητες βλέπουµε ότι παραβιάζονται τα θεσµοθετηµένα όρια
για αυτόν τον ρύπο.

6.4. Θαλάσσιο περιβάλλον 
6.4.1 Λιµενικές εγκαταστάσεις Στρατωνίου
Στο βόρειο τµήµα του όρµου Στρατωνίου προβλέπεται η κατασκευή δύο συστηµάτων
νησίδων παραβολής σκαφών σε θαλάσσια βάθη περίπου 15m. To πρώτο σύστηµα
νησίδων αφορά στη µεταφορά φορτίου χύδην µε τη χρήση ταινιοδρόµου, ενώ το
δεύτερο θα εξυπηρετεί τη µεταφορά υγρών φορτίων χύδην. Η κατασκευή των νησίδων
θα γίνει µε τη χρήση κυψελωτών κιβωτίων από οπλισµένο σκυρόδεµα και ανωδοµή
από σκυρόδεµα (επί τόπου).
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις (κατά την κατασκευή και χρήση) των νέων λιµενικών
εγκαταστάσεων στο Στρατώνι διερευνώνται από την ΜΠΕ, αλλά υπάρχουν θέµατα
που είτε δεν έχουν απαντηθεί είτε δηµιουργούν ερωτηµατικά ως προς τις διαπιστώσεις
που η ΜΠΕ καταλήγει:

• ∆εν υπάρχει καµιά αναφορά στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την αύξηση των
πλόων (αναφέρεται ότι θα είναι 2 έως 3 φορές περισσότεροι από τους σηµερινούς
και µάλιστα µεγαλύτερων πλοίων), ούτε από την αυξανόµενη πιθανότητα ναυτικού
ατυχήµατος.
• ∆εν υπάρχει αναφορά ή εκτίµηση των πιθανών περιβαλλοντικών επιπτώσεων στα
παράκτια νερά από την κακή λειτουργία ή βλάβη ή ατύχηµα στις εγκαταστάσεις
φόρτωσης στερεών ή υγρών χύδην φορτίων.
• ∆εν υπάρχει καµιά αναφορά για τον χώρο κατασκευής (εργοτάξιο) των
κυψελωτών κιβωτίων που θα χρησιµοποιηθούν για την κατασκευή των νησίδων
και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του εργοταξίου αυτού. • ∆εν υπάρχει αναφορά αν στην περιοχή θεµελίωσης των κυψελωτών κιβωτίων και
του χώρου που θα καταλαµβάνουν οι λιθορριπές προστασίας τους υπάρχουν
λιβάδια ποσειδωνίας (που αναφέρονται ότι υπάρχουν στον όρµο Στρατωνίου,
σύµφωνα µε προγενέστερες ωκεανογραφικές µελέτες).
• ∆εν αναφέρονται ούτε σχολιάζονται τυχόν επιπτώσεις από την µεταβολή του
κυµατικού πεδίου στην περιοχή των νέων λιµενικών εγκαταστάσεων και τις τυχόν
επιπτώσεις στην ακτογραµµή του βόρειου Στρυµωνικού κόλπου (τυχόν διαβρώσεις
ή προσχώσεις της παραλιακής ζώνης).
Εποµένως το τελικό συµπέρασµα της ΜΠΕ ότι «η χρήση του υφιστάµενου λιµένα και η
κατασκευή του νέου εκτιµάται ότι θα έχουν αρνητική αλλά µη σηµαντική επίπτωση στο
σύστηµα παράκτιων υδάτων της περιοχής Στρατωνίου (GR0010000100091)», δεν είναι
επαρκώς τεκµηριωµένο και φαίνεται ότι δεν ευσταθεί.

6.4.2. Παράκτια ύδατα ∆ήµων Αρναίας, Σταγείρων & Παναγιάς 
Η ακτογραµµή των παράκτιων υδάτων της περιοχής µελέτης έχει συνολικό µήκος
περίπου 77 km. Κατά µήκος της υπάρχουν πολλά µικρά ή µεγαλύτερα φυσικά
υδρολογικά συστήµατα (χείµαρροι) απορροής των επιφανειακών υδάτων της
περιοχής, που επηρεάζουν την ποιότητα των παράκτιων νερών αλλά και των ιζηµάτων
του θαλάσσιου πυθµένα.
Η ποιότητα των παράκτιων νερών χαρακτηρίζεται είτε µε τη βοήθεια παλαιότερων
ωκεανογραφικών µελετών (π.χ. ΕΚΒΥ 1999), είτε µε µετρήσεις της περιόδου 2000-
2002 (Ελ. Χρυσός) είτε µε σχετικά πρόσφατες µετρήσεις του 2006-2009
(ΚΕΠΑΜΑΧ). Αν εξαιρεθούν οι µετρήσεις και αναλύσεις της µελέτης του ΕΚΒΥ,
που πρόκειται για µετρήσεις του συνόλου σχεδόν των ωκεανογραφικών παραµέτρων
(αβιοτικοί και βιοτικοί παράγοντες), οι υπόλοιπες µετρήσεις αφορούν µόνον τα νερά
(και όχι και τα ιζήµατα του θαλάσσιου πυθµένα ή άλλες βενθικές παραµέτρους) και
έχουν γίνει κυρίως για να καλύπτουν τις απαιτήσεις δειγµατοληψίας του
προγράµµατος «γαλάζιες σηµαίες» για τα νερά και τις περιοχές κολύµβησης. Επίσης
οι ωκεανογραφικές µετρήσεις αναφέρονται σε ένα σύνολο σταθµών που δεν είναι
πάντα ίδιο σε κάθε περίοδο µετρήσεων, δεν καλύπτουν όλα τα παράκτια ύδατα της
περιοχής µελέτης και επίσης δεν (ή δεν υπάρχουν στοιχεία ότι) καλύπτουν όλη τη
θαλάσσια στήλη. Οι µετρήσεις παρουσιάζονται ως µέσες και ακραίες τιµές επί όλων
των δειγµάτων που έχουν ληφθεί κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστηµα, χωρίς να
αναφέρονται άλλα σηµαντικά στοιχεία (όπως ηµεροµηνία δειγµατοληψίας, βάθος,
κλπ.) ή να συσχετίζονται µε τις επικρατούσες θαλάσσιες (άπνοια ή θαλασσοταραχή),
ατµοσφαιρικές και υδρολογικές συνθήκες (ελάχιστη ή µέγιστη απορροή χειµάρρων).
Επισηµαίνονται ιδιαίτερα τρεις παραλήψεις:
(1) Η απουσία µετρήσεων στα ιζήµατα του θαλάσσιου πυθµένα παρά το γεγονός (που
επισηµαίνεται και στη ΜΠΕ) ότι αυτά αναφέρονται ως ρυπασµένα, λόγω της
απευθείας απόρριψης µεταλλευµάτων (σε παλαιότερες εποχές) στη θαλάσσια
χωρίς καµιά επεξεργασία
(2) Η απουσία αποτύπωσης των λιβαδιών της ποσειδωνίας, παρόλο που, όπως
αναφέρεται στη ΜΠΕ, σύµφωνα µε στοιχεία από παλαιότερες ωκεανογραφικές
µελέτες, έχουν καταγραφεί σε αρκετά τµήµατα της θαλάσσιας περιοχής.
(3) Η παντελής έλλειψη αναφοράς σε επεισόδια ατυχηµατικών ή πληµµυρικών
µεγάλων απορροών (όπως αυτή του 2002 και του Φεβρουαρίου 2010) που είχαν ως αποτέλεσµα να καλυφθεί το σύνολο σχεδόν της θαλάσσιας έκτασης του
Στρυµωνικού κόλπου µε ρυπασµένα νερά από τους χώρους απόθεσης.
 Εποµένως το συµπέρασµα της ΜΠΕ ότι «η υφιστάµενη κατάσταση θαλασσίων νερών
στην περιοχή του Ακάνθιου Κόλπου είναι καλή και πληροί τις προδιαγραφές για νερά
κολύµβησης. Παρ’ όλα αυτά αναµένεται εποχική διακύµανση των ποιοτικών
παραµέτρων και ιδίως των βαρέων µετάλλων η οποία εκτιµάται ότι µπορεί να οδηγήσει
και σε τοπικές αιχµές εκτός των ορίων αυτών» δεν είναι επαρκώς τεκµηριωµένο και
φαίνεται ότι δεν ευσταθεί.

6.5. Υγρά – στερεά απόβλητα 
α. Νερά µεταλλείων
Σύµφωνα µε τη ΜΠΕ, οι νέες µεταλλευτικές εγκαταστάσεις Σκουριών θα λειτουργούν
µε στόχο την πλήρη ανακύκλωση των νερών εντός των εγκαταστάσεων και τη
µηδενική παραγωγή υγρών αποβλήτων, τόσο από το µεταλλείο όσο και από το
εργοστάσιο εµπλουτισµού. Τα νερά του µεταλλείου στο Στρατώνι θα οδηγούνται σε
νέα µονάδα επεξεργασίας στο Μαντέµ Λάκκο και µετά την επεξεργασία θα
διατίθενται στο ρ. Κοκκινόλακκα, κατάντη του κύριου φράγµατος. Τέλος, τα νερά του
µεταλλείου Ολυµπιάδας θα οδηγούνται στις υφιστάµενες επιφανειακές εγκαταστάσεις
κατεργασίας, και επειδή η ποιότητά τους πληροί τα θεσµοθετηµένα όρια απόρριψης
στους φυσικούς αποδέκτες του Ν. Χαλκιδικής, θα υφίστανται µόνο διαύγαση µε
προσθήκη κροκιδωτικού και θα απορρίπτονται στο ρέµα Μαυρόλακκα, και µόνον σε
περίπτωση που οι συγκεντρώσεις των διαλυµένων µετάλλων υπερβαίνουν τα
περιβαλλοντικά όρια, θα τίθεται σε λειτουργία και η υφιστάµενη µονάδα
εξουδετέρωσης µε προσθήκη πολφού ασβέστη, που εξισορροπεί το pH.
Τα παραπάνω δεν διασφαλίζουν πλήρη προστασία των υδάτινων αποδεκτών, καθώς
στο παρελθόν υπήρξαν πολλές «αστοχίες» και τα νερά των µεταλλείων Στρατωνίου
και Ολυµπιάδας βρέθηκαν αρκετές φορές να υπερβαίνουν τα όρια για διάθεση σε
φυσικούς αποδέκτες, κυρίως σε ό,τι αφορά στο As, Pb και pH.

β. Νέες εγκαταστάσεις επεξεργασίας µεταλλεύµατος και απόθεσης αποβλήτων στην
περιοχή του Μαντέµ Λάκκου
Από τη µεταλλουργική διαδικασία της ακαριαίας τήξης παράγονται αρσενικούχα
διαλύµατα (βιοµηχανικό νερό που προκύπτει από την έκπλυση των απαερίων της
µεταλλουργικής διαδικασίας). Σύµφωνα µε τη ΜΠΕ, για τον καθαρισµό τους θα
εφαρµοσθεί η µέθοδος της καταβύθισης του αρσενικού υπό µορφή κρυσταλλικού
σκοροδίτη, σε υψηλή θερµοκρασία (150-160°C) και πίεση, µε οξείδωση του
περιεχοµένου αρσενικού στην πεντασθενή βαθµίδα σε ατµοσφαιρικές συνθήκες µε
την διαβίβαση µίγµατος SO2/O2. (Β∆Τ). Από την καταβύθιση του αρσενικού
παράγεται σκοροδίτης (αρσενικικός σίδηρος FeAsO4.2H2O) και γύψος. Η ιλύς
σκοροδίτη-γύψου, αφού διηθηθεί µέχρι τελικής υγρασίας <20% κ.β., οδηγείται στη
στεγανοποιηµένη εγκατάσταση απόθεσης στον Κοκκινόλακκα.
Τα αποτελέσµατα του περιβαλλοντικού χαρακτηρισµού της ιλύος από τη µονάδα
καθαρισµού του βιοµηχανικού νερού της µεταλλουργίας (ορυκτολογική και χηµική
ανάλυση και δοκιµή EN 12457-02) συνοψίζονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V, αλλά δεν
περιέχονται αναλυτικά στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV µε τις Τεχνικές Εκθέσεις των δύο Πανεπιστηµιακών Εργαστηρίων στα οποία ανατέθηκε ο περιβαλλοντικός
χαρακτηρισµός των στερεών αποβλήτων (Εργαστήριο Μεταλλουργίας του Ε.Μ.Π. και
Eργαστήριο Αναλυτικής Χηµείας του ΑΠΘ.), όπως γίνεται για τα υπόλοιπα στερεά
απόβλητα. Επίσης, δεν διευκρινίζεται ο τρόπος παρασκευής του δείγµατος ιλύος που
υποβλήθηκε σε περιβαλλοντικό χαρακτηρισµό δεδοµένου ότι πρόκειται για
µελλοντικό απόβλητο. Το σηµαντικό είναι ότι η ιλύς σκοροδίτη-γύψου, που αποτελεί
το 70% των στερεών αποβλήτων, είναι επικίνδυνη λόγω υψηλής εκπλυσιµότητας As.
∆ιατηρούµε σοβαρές επιφυλάξεις για τη σταθερότητα του κρυσταλλικού σκοροδίτη
στις συνθήκες συναπόθεσής του µε άλλα στερεά απόβλητα. Το ουδέτερο-αλκαλικό pH
και η παρουσία κυανιούχων µπορεί να οδηγήσουν σε επαναδιάλυση του αρσενικού,
ενώ πιθανές αναγωγικές συνθήκες θα µετατρέψουν το As(V) στην πιο ευδιάλυτη και
τοξική µορφή του τρισθενούς αρσενικού. Στην ίδια τη ΜΠΕ (Κεφάλαιο 4, σελ. 4.4-
16), επισηµαίνεται ότι κατά την απόθεση του κρυσταλλικού σκοροδίτη πρέπει να
προβλεφθούν ελεγχόµενες συνθήκες και ότι στις εγκαταστάσεις απόθεσης πρέπει να
αποφευχθεί η ανάµιξη του σκοροδίτη µε αλκαλικά υλικά ή η δηµιουργία αναγωγικών
συνθηκών που µπορούν να ευνοήσουν τη χηµική ή µικροβιακή αναγωγή του As(V)
στην ευδιάλυτη µορφή του τρισθενούς αρσενικού. Με βάση τα παραπάνω, η απόθεση
του σκοροδίτη στον Κοκκινόλακκα θα έπρεπε να γίνεται σε χωριστές κυψέλες, κάτι
που δεν προβλέπεται.

Επίσης έχουµε να κάνουµε τις ακόλουθες επισηµάνσεις: 
• Με βάση τα αποτελέσµατα των δύο Εργαστηρίων στα οποία ανατέθηκε ο
περιβαλλοντικός χαρακτηρισµός των στερεών αποβλήτων, φαίνεται ότι και άλλα
απόβλητα επιπλέον του σκοροδίτη είναι επικίνδυνα (λόγω υψηλής εκπλυσιµότητας
τοξικών µετάλλων ή και θειικών) ή/και µη αδρανή (µε τάση παραγωγής οξύτητας).
Κατά συνέπεια, για όσα από αυτά δεν προβλέπεται να οδηγηθούν για απόθεση στο
ΧΥΤΑ επικινδύνων, υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ρύπανσης, π.χ. για τη
θραυσµένη σκωρία (προβλέπεται προσωρινή απόθεση κατάντη της µεταλλουργίας
µέχρι την αξιοποίηση), τα στείρα εξόρυξης των σκουριών (προβλέπεται
αξιοποίηση στην κατασκευή φραγµάτων στα παρακείµενα ρέµατα Καρατζά
Λάκκος και Λοτσάνικο).
• Η ΜΠΕ δεν αναφέρει κανέναν απολύτως έλεγχο σε ό,τι αφορά στα κυανιούχα στις
λίµνες τελµάτων. Τα όρια για τα wad κυανιούχα, δηλ. τα διιστάµενα σε ασθενή
οξέα κυανιούχα που θεσπίζονται µε την Οδηγία 2006/21/ΕΚ είναι 50 ppm από την
1η Μαΐου 2008, 25 ppm από την 1η Μαΐου 2013, 10 ppm από την 1η Μαΐου 2018
και 10 ppm για εγκαταστάσεις στις οποίες χορηγείται άδεια µετά την 1η Μαΐου
2008. Η ΜΠΕ καταλήγει εσφαλµένα στο συµπέρασµα ότι υπάρχει συµµόρφωση
µε τα παραπάνω όρια στηριζόµενη στη χαµηλή εκπλυσιµότητα κυανιούχων από τα
στερεά απόβλητα χωρίς να εξετασθούν τα κυανιούχα στις λίµνες τελµάτων.
• Τέλος, ένα σηµαντικό τµήµα των αποβλήτων της βιοµηχανικής δραστηριότητας
δεν υπόκειται στις διατάξεις της οδηγίας 2006/21/ΕΚ. Πρόκειται για τα απόβλητα
που, ενώ παράγονται κατά τη διάρκεια εργασιών εξόρυξης ή επεξεργασίας
ορυκτών, δεν συνδέονται άµεσα µε τη διαδικασία εξόρυξης ή επεξεργασίας, όπως
απόβλητα τροφίµων, χρησιµοποιηµένα ορυκτέλαια, οχήµατα στο τέλος του
κύκλου ζωής τους, χρησιµοποιηµένες στήλες και συσσωρευτές. Η διαχείριση των
αποβλήτων αυτών θα πρέπει να υπόκειται εν µέρει στις διατάξεις της οδηγίας
πλαίσιο 2008/98/ΕΚ (δεν έχει ακόµη ενσωµατωθεί στο εθνικό δίκαιο, αλλά οφείλουν τόσο οι επενδυτές και όσο η ∆ιοίκηση να τη λάβουν υπόψη και να την
εφαρµόσουν.


6.6. Βιοσυσσώρευση ρύπων 
Επιτόπια έρευνα στα υδατορρεύµατα της περιοχής έδειξε ότι υπάρχει βιοσυσσώρευση
βαρέων µετάλλων, και µάλιστα σε εδώδιµο είδος ψαριού3
. Το φαινόµενο είναι
ανησυχητικό και θα έπρεπε να διερευνηθεί.

6.7. Μέθοδος επεξεργασίας για την απόληψη του χρυσού 
Η µέθοδος της ακαριαίας τήξης (flash smelting) που προτείνεται να εφαρµοσθεί
για την τελική απόληψη του χρυσού, δεν δίνει καθαρό χρυσό αλλά µίγµατα χρυσού
µε χαλκό, µόλυβδο και σίδηρο (στην εξεταζόµενη περίπτωση). Η ΜΠΕ δεν αναφέρει
το πώς θα γίνει ο διαχωρισµός των µιγµάτων αυτών και ειδικότερα αν θα επιτευχθεί
µε κυάνωση.

6.8. Η τεχνική της λιθογόµωσης 
Η λιθογόµωση των στοών, όπως προτείνεται στη ΜΠΕ, περιορίζει οπωσδήποτε τη
δηµιουργία όξινων απορροών. Είναι αµφίβολο όµως αν θα την σταµατήσει τελείως.
Σηµειώνουµε ότι η περιεκτικότητα σε τσιµέντο, που είναι σχετικά χαµηλή, δεν
καθιστά υδατοστεγές το υλικό πλήρωσης των στοών. Επίσης, µε βάση το συνολικό
ισοζύγιο µάζας, αµφιβάλλουµε για το αν θα υπάρχει υλικό για λιθογόµωση στα
τελευταία χρόνια λειτουργίας των έργων εξόρυξης.

6.9. Η σήραγγα Μαντέµ Λάκκου – Ολυµπιάδας 
Η σήραγγα αυτή εµφανίζεται ως περιβαλλοντικό έργο, που θα απαλλάξει το τοπικό
δίκτυο από την κίνηση βαρέων οχηµάτων µεταφοράς µεταλλεύµατος από το υπόγειο
µεταλλείο Ολυµπιάδας προς το νέο εργοστάσιο εµπλουτισµού στο Μαντέµ Λάκκο,
καθώς και µεταφοράς τελµάτων από το εν λόγω εργοστάσιο προς το υπόγειο
µεταλλείο Ολυµπιάδας για χρήση στη λιθογόµωση. Το κύριο τµήµα της έχει συνολικό
µήκος 8770 m και έχει ωφέλιµες διαστάσεις 6m x 6m.
Η χάραξη εκκινεί από απόλυτο  υψόµετρο +240m από το Β όριο του γηπέδου των εργοστασίων εµπλουτισµού και
µεταλλουργίας στον Μαντέµ Λάκκο και καταλήγει σε απόλυτο υψόµετρο -663m. Η
καθοδική όδευση της στοάς χαρακτηρίζεται από ελάχιστη και µέγιστη κλίση 8,85%
και 15% αντίστοιχα, ενώ η µέση κλίση είναι της τάξεως του 10,3%. Κλίσεις
µεγαλύτερες από 12% είναι εκτός των επιτρεπτών ορίων και δηµιουργούν µεγάλους
κινδύνους για τα οχήµατα. Στο εύλογο ερώτηµά µας γιατί δεν καταλήγει η στοά σε
µεγαλύτερο υψόµετρο, ώστε να µειωθεί η κατά µήκος κλίση, τα στελέχη της εταιρείας
ανέφεραν ότι η συγκεκριµένη χάραξη εξυπηρετεί και ερευνητικούς σκοπούς.
Εντύπωσή µας, που ενισχύεται από την πρόβλεψη κατασκευής και εγκάρσιων στοών,
είναι ότι πρόκειται µάλλον για σύστηµα στοών εξόρυξης µεταλλεύµατος. Για τον λόγο
αυτό ξεπεράστηκαν στον σχεδιασµό τα όρια ασφαλούς κίνησης οχηµάτων. Μάλιστα,

 Lazaridou-Dimitriadou m., Koukoumides H., Lekka M. & Gaidagis G., 2004.
“Integrative evaluation of the ecological quality of metalliferous streams (Chalkidiki,
Macedonia, Hellas)”. Environmental monitoring and Assessment, 91: 59-86. µε τον µανδύα του περιβαλλοντικού έργου, αποφεύγονται τυχόν αντιρρήσεις για
επέκταση της µεταλλευτικής δραστηριότητας.


7. Οι διαφορές στις θεµελιώδεις παραδοχές 
Η ΜΠΕ κάνει την παραδοχή ότι υπάρχουν δύο µόνον εναλλακτικές λύσεις, τις οποίες
και συγκρίνει: α) η επέκταση της µεταλλευτικής δραστηριότητας στις Σκουριές και β)
η άµεση διακοπή της δραστηριότητας της εταιρείας, που χαρακτηρίζεται ως
«µηδενική» λύση. Περιέργως κατά τη γνώµη µας, αγνοεί την προφανέστερη λύση:
Συνέχιση της εκµετάλλευσης των υπαρχόντων µεταλλείων, χωρίς επέκταση σε άλλες
περιοχές (η οποία και θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται ως µηδενική λύση).
Η δεύτερη βασική παραδοχή, που είναι επίσης λανθασµένη, έχει να κάνει µε τις
ευθύνες περιβαλλοντικής αποκατάστασης που έχει η εταιρεία. ∆έχεται συνολικά ότι η
εταιρεία δεν έχει ευθύνη και δεν θα αποκαταστήσει περιοχές που έχουν ρυπανθεί, αν η
χρήση τους άρχισε πριν την εγκατάστασή της, παρά το γεγονός ότι τις χρησιµοποίησε
και η ίδια. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί ο χώρος απόθεσης χρυσούχων
αρσενοπυριτών. Αυτοί είχαν συσσωρευθεί για χρόνια ως απόβλητο, και µάλιστα πολύ
επικίνδυνο. Η άνοδος της τιµής του χρυσού επέτρεψαν στην εταιρεία να τους
πουλήσει στην Κίνα µε σηµαντικό οικονοµικό όφελος. Η ΜΠΕ περιέργως υποστηρίζει
ότι αν αποχωρήσει τώρα η εταιρεία, δεν έχει υποχρέωση καθαρισµού του χώρου. Αν
δοθεί αυτή η ερµηνεία στη σύµβαση, αναρωτιέται κανείς τι θα επέβαλε στην εταιρεία
να αποκαταστήσει τον χώρο µετά από 30 χρόνια ή όποτε θα αποφασίσει να
αποχωρήσει. Το ίδιο ισχύει και για άλλες ρυπασµένες θέσεις. Τέλος, σε περίπτωση
άµεσης αποχώρησης της εταιρείας, το κράτος που θα αναλάβει το περιβαλλοντικό
κόστος, θα έχει µεγαλύτερο οικονοµικό όφελος από την επιστροφή της εκχωρηθείσας
περιουσίας.

8. Συµπεράσµατα 
Με βάση την αξιολόγηση της ΜΠΕ, η οποία δόθηκε προς διαβούλευση, και των
άλλων διαθέσιµων στοιχείων, το Συµβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. θεωρεί ότι το
προτεινόµενο επενδυτικό σχέδιο ανάπτυξης για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας δεν είναι
αειφόρο, αφού θα αλλάξει ριζικά τον χαρακτήρα της ευρύτερης περιοχής, η οποία
διαθέτει πλούσιο και µοναδικό φυσικό περιβάλλον, αξιόλογο ιστορικό και πολιτισµικό
τοπίο (οι αρχαιολογικοί χώροι µάλιστα περιλαµβάνουν και την γενέτειρα του
Αριστοτέλη) και µεγάλα περιθώρια ανάπτυξης του αγροτικού και του τουριστικού
τοµέα.
Ειδικότερα, τα προτεινόµενα έργα στις Σκουριές (νέο µεταλλείο, εργοστάσιο
εµπλουτισµού και χώροι απόθεσης εξορυκτικών αποβλήτων) χαρακτηρίζονται από
σηµαντικές περιβαλλοντικές πιέσεις. Η ΜΠΕ δεν απαντά ικανοποιητικά στις
εκτιµήσεις και τις εύλογες ανησυχίες για δυσµενείς επιπτώσεις. Αναφέρονται
ενδεικτικά οι επιπτώσεις α) στο φυσικό περιβάλλον (περιοχή αρχέγονου δάσους µε
πολλά προστατευόµενα είδη), β) στους υδατικούς πόρους (ταπείνωση στάθµης του
υπόγειου νερού, πιθανή ενίσχυση της έντασης και της επικινδυνότητας των
πληµµυρικών φαινοµένων, κίνδυνος ρύπανσης από τις πρόσθετες δραστηριότητες,
ασαφής περιγραφή της διαδικασίας εισπίεσης του πλεονάζοντος νερού), και γ) στην
ποιότητα του αέρα της ευρύτερης περιοχής (υψηλά επίπεδα σωµατιδιακής ρύπανσης τα οποία σε πολλές περιπτώσεις θα υπερβαίνουν τα θεσπισµένα όρια για την
προστασία της υγείας).

Σε ό,τι αφορά τη µεταλλευτική δραστηριότητα στις περιοχές Στρατωνίου και
Ολυµπιάδας, είναι θετικό το γεγονός ότι τα προτεινόµενα έργα περιλαµβάνουν
αποκατάσταση των παλαιών χώρων απόθεσης, ωστόσο η προβλεπόµενη διαχείριση
των παραγόµενων αποβλήτων, το µεγαλύτερο µέρος των οποίων είναι επικίνδυνα και
µη αδρανή µε δυνατότητα παραγωγής οξύτητας, δεν διασφαλίζει την προστασία του
περιβάλλοντος στους χώρους απόθεσης ή αξιοποίησής τους π.χ. δεν προβλέπεται
απόθεση του σκοροδίτη σε χωριστές κυψέλες µε κίνδυνο τη διαλυτοποίηση του
αρσενικού, ενώ δεν είναι σαφές αν υπάρχει συµµόρφωση µε τα όρια της νοµοθεσίας
σε ό,τι αφορά τα κυανιούχα στους χώρους απόθεσης αποβλήτων. Επιπλέον, ορισµένα
θέµατα φαίνεται ότι δεν έχουν διερευνηθεί επαρκώς (π.χ. οι επιπτώσεις στο θαλάσσιο
περιβάλλον και στα υπόγεια νερά). Τέλος, δεν διευκρινίζεται το σηµαντικό θέµα του
διαχωρισµού του χρυσού µετά την ακαριαία τήξη.
Λαµβάνοντας υπόψη τα παραπάνω δεδοµένα, το Συµβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ
προτείνει να µην γίνει αποδεκτή η ΜΠΕ και να µην προχωρήσει η αδειοδότηση του
έργου.