Το τελευταίο διάστημα το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στα γεγονότα της Β. Χαλκιδικής και κυρίως στην Ιερισσό, που άξια έχει γίνει η «καρδιά» ενός τίμιου και δίκαιου αγώνα, ο οποίος συνίσταται στην προσπάθεια να μην αφήσουμε αυτούς που κατέστρεψαν πρώτα την Ελλάδα, δεύτερον καταστρέφουν τους Έλληνες, να καταστρέψουν ως τρίτο και τελευταίο, το φυσικό μας περιβάλλον, την γη, τον αέρα, τα νερά μας.
Από αρχαιοτάτων χρόνων όλοι οι εχθροί της Ελλάδος απαιτούσαν να τους παραχωρήσουμε «γη και ύδωρ». Η απάντηση των αρχαίων ημών προγόνων πάντοτε ήταν μία και σταθερή: «ΟΧΙ» και «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ». Δυστυχώς, σήμερα κάποιοι που δεν σέβονται το αίμα των προγόνων τους, παρέδωσαν Ελλάδα και Έλληνες στους εχθρούς της πατρίδος και τώρα αποφάσισαν να παραδώσουν και «γη, ύδωρ, αέρα» στην καταστροφή.
Οι Ιερισσιώτες, συνεπικουρούμενοι από την Ουρανούπολη, τα Νέα Ρόδα, την Μ.Παναγία, το Γομάτι, την Αμμουλιανή, την Β. Χαλκιδική και πλήθος άλλων περιοχών, αποφάσισαν να πουν ένα βροντερό «όχι» σε αυτούς που αποφάσισαν να παραδώσουν την αιματοβαμμένη γη τους στην καταστροφή και από ιερή και αιματοβαμμένη να την μετατρέψουν σε τοξική χαβούζα αποβλήτων.
Η Ιερισσός στο διάβα των αιώνων, πιστή στην παράδοση των αρχαίων της προγόνων, πάντοτε έλεγε «ΟΧΙ» στους κατακτητές. Έτσι το 1821 με τον Εμμανουήλ Γεωργίου και πολλούς Ιερισσιώτες, αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της Χαλκιδικής και εν συνεχεία για όλη την Ελλάδα. Οι γενίτσαροι του Εμίν και του Γιουσούφ Πασά, σε μία προσπάθεια καταστολής της επαναστάσεως, έσφαξαν 400 Ιερισσιώτες στην τοποθεσία «Μαύρο Αλώνι». Έκτοτε την τρίτη ημέρα του Πάσχα, σ’ αυτή την τοποθεσία γίνεται μνημόσυνο για τους νεκρούς της επαναστάσεως του 1821 και γίνεται αναπαράσταση της σφαγής των 400 Ιερισσιωτών με τον παραδοσιακό «καγκελευτό χορό».
Σήμερα πλήθος κόσμου (περισσότερος από κάθε άλλη χρονιά), τίμησαν την μνήμη των τεθνεώτων προγόνων τους και απέδειξαν οι Ιερισσιώτες και οι συν αυτοίς ότι ισχύει εις το ακέραιον η φράση του εθνικού μας ποιητή: «και σαν πρώτα ανδρειωμένοι».
Η Ιερισσός κλήθηκε να δώσει το αίμα των παιδιών της και στην επανάσταση του 1854 με τον Α. Βλαχομιχάλη· το 1878 με τον Ι. Μαρίνο. Στον Μακεδονικό αγώνα συνέβαλε με τον καπετάν Γιαγλή και τον Τσόχα. Το 1912 συνέβαλε στην απελευθέρωση με τον Πέτρο Πάπα, στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο με το ΕΛΑΝ κ.λ.π. Η Ιερισσός και η Β. Χαλκιδική έχουν πληρώσει με αίμα τη γη, το νερό, τον αέρα, την ελευθερία τους, για να τα κληρονομήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, και δεν εξαγοράζονται με όλο το χρυσό του κόσμου· πολύ δε περισσότερο, δεν ξεπουλιούνται δωρεάν σε οικονομικά συμφέροντα όλα αυτά.
Σήμερα στο «Μαύρο Αλώνι» τίμησαν το αίμα των προγόνων τους και υποσχέθηκαν μαζί με όλους μας, ότι σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται να αναιρέσουμε το «ΟΧΙ» που εξ’ αρχής είπαμε σ’αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν την Χαλκιδική σε τέτοιο βαθμό, που ούτε οι Πέρσες, οι Ρωμαίοι, οι Τούρκοι, ούτε και οι Γερμανοί ναζί δεν διανοήθηκαν.
Όλοι δήλωσαν την αμέριστη συμπαράσταση στους δύο αδίκως φυλακισμένους Ιερισσιώτες και ήταν χαρακτηριστικό ότι οι αστυνομικοί (της ασφάλειας) που ενέπλεξαν το φανταστικό σενάριο για τους 20 δήθεν υπόπτους, ήταν οι μόνοι που ως αρχή απουσίαζαν από την απόδοση τιμής στους 400 Ιερισσιώτες. Κατέθεσαν στεφάνι οι αρχές, το Λιμενικό, η Πυροσβεστική κ.λ.π. Δυστυχώς η αστυνομία δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να καταθέσει στεφάνι στην μνήμη αυτών που έχυσαν το αίμα τους γι’αυτή τη γη και την ελευθερία μας. Αυτοί δυστυχώς αποδεικνύουν ότι έχουν επωμισθεί το να υλοποιηθεί «με κάθε κόστος» η καταστροφή και να παραδοθούν η γη, το νερό και ο αέρας στους καταστροφείς.
Μπορεί η τριμερής κυβέρνηση να έχει λάβει την απόφαση να καταστραφεί η Β. Χαλκιδική και από αιματοβαμμένη ιερή γη να μετατραπεί σε απέραντη χαβούζα τοξικών αποβλήτων. Μπορεί το ΣτΕ να έκρινε επαισχύντως χωρίς καν μειοψηφίσαντες αυτά που έκρινε για μια Κ.Υ.Α. και για μια ΜΠΕ. Εδώ όμως έχουμε κάτι ανώτερο και από πολιτική βούληση και από Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.) και από Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Εδώ έχουμε απόφαση του κυρίαρχου Λαού τον οποίο υπηρετεί το Σύνταγμα. Όλοι αγνοούν αυτό τον κυρίαρχο Λαό, την κοινωνική βούληση, η οποία εξαπλώνεται σταδιακά αλλά σταθερά από ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ μέχρι την ΚΡΗΤΗ. Αυτό το μεγάλο κίνημα είναι αδύνατον να σταματήσει από ένα «πάμφθηνο» πλέον ΣτΕ, από μία Κ.Υ.Α., από μία πολιτική βούληση που ήδη σήμερα αποτελεί μειοψηφία. Αυτό το κίνημα είναι αδύνατον να σταματήσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ακόμα και αν το πολιτικό-εργολαβικό-εκδοτικό διεφθαρμένο σύστημα μετέλθει όλη του την τέχνη στο να πλανά και να εξαπατά τις μάζες. Αυτό το κίνημα έναν μόνο εχθρό μπορεί να έχει, αυτόν μόνο και απολύτως πρέπει να φοβάται, και αυτός είναι η εσωστρέφειά του, τα όποια ιδιοτελή κομματικά ή μη κίνητρα μελών του, ο περιορισμός του κινήματος από ταπεινά κίνητρα στα στενά όρια της Β. Χαλκιδικής, την στιγμή που όλη η Ελλάδα δείχνει την συμπαράστασή της στον δίκαιο και τίμιο αγώνα μας και δηλώνει ότι είναι στην διάθεση του κινήματος. Ο εθνικός μας ποιητής στον Εθνικό Ύμνο επισημαίνει τον μοναδικό εχθρό του Έλληνα, γράφοντας:
“Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει, πάρ’ το, λέγοντας, και συ.
Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει έχει αλήθεια ωραία θωριά
μην το πιάστε, γιατί ρίχνει εισέ δάκρυα θλιβερά.
Από στόμα οπού φθονάει, παληκάρια, ας μην ‘ πωθή,
πως το χέρι σας κτυπάει του αδελφού την κεφαλή.
Μην ειπούν στο στοχασμό τους τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά.
Πόσον λείπει, στοχασθήτε, πόσο ακόμη να παρθή
πάντα η νίκη, αν ενωθήτε, πάντα εσάς θ’ ακολουθή“.
Ας ελπίσουμε ότι αυτόν τον εχθρό όλοι μας θα τον μισήσουμε εξ’ όλης μας της ψυχής και έτσι η νίκη του κυρίαρχου Λαού θα είναι απολύτως σίγουρη. Ας καταλάβουν όλοι ότι εδώ δεν έχουμε μια μικρή μειοψηφία αντιδρώντων, αλλά το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό κίνημα που δημιουργήθηκε ποτέ στην Ελλάδα, που δεν έχει τοπικό χαρακτήρα και που δεν υποκινείται από κόμμα, αλλά υποστηρίζεται από πλήθος κινημάτων, κομμάτων, Δήμων, φορέων κ.λ.π. Στις Θερμοπύλες 300 Σπαρτιάτες έχυσαν το αίμα τους για να μην παραδοθεί «η γη και το ύδωρ» στους Πέρσες και όχι μόνο δεν παραδόθηκαν, αλλά στην συνέχεια από τον Μ. Αλέξανδρο καταλύθηκε η περσική αυτοκρατορία. Σαν σήμερα το 1821, οι 400 Ιερισσιώτες πότισαν με το αίμα τους την αγία αυτή γη. Τούτη η αιματοπότιστος γη έμεινε μέχρι σήμερα Ιερή και θα παραμείνει Ιερή και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μετατραπεί σε χαβούζα τοξικών αποβλήτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου