Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Αλλυλεγγύη στους αγωνιζόμενους κατοίκους από μαθητές της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Μαθητών Καβάλας


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε και μοιράστηκε από μαθητές της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Μαθητών Καβάλας
«Δεν μας φοβίζουν μάνα μου, οι σφαίρες και τα κανόνια,
Μον’ μας φοβίζουν μάνα μου, του βυζανιού τα χιόνια…»
Τραγουδάει η γιαγιά μέσα από τα μπλόκα των κατοίκων της Ιερισσού 7 Μαρτίου το 2013. Σαν μαθητές μένουμε έκπληκτοι από το σθένος και το κουράγιο των κατοίκων να αντισταθούν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Ενάντια σε γκλοπ και δακρυγόνα με μόνο σύμμαχο τα ίδια τους τα χέρια και την καρδιά τους, όσο αυτή βαστάει μέσα στα χημικά. Μαθητές εγκλωβίζονται στο σχολείο ενώ λίγο πιο πέρα ένα βρέφος 11 μηνών μεταφέρεται στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα.
Και αυτό γιατί αυτοί οι κάτοικοι διάλεξαν να αντισταθούν στο ξεπούλημα του τόπου τους, στην καταστροφή της φυσικής ομορφιάς του μεγαλύτερου οικονομικού πνεύμονα της περιοχής, του τουρισμού. Μα πάνω απ’ όλα γιατί διάλεξαν να σταθούν με αξιοπρέπεια ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και την κυβέρνηση αυτής της γης. Στο σχολείο μας λένε ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει τον πολίτη. Στα λίγα που καταλαβαίνω το μόνο που βλέπω είναι την αστυνομία να προστατεύει τους πλούσιους, τους μεγαλοεργολάβους και τους φασίστες.

Σαν αντιφασίστες μαθητές εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας απέναντι σε αυτούς που αρνούνται να διαχωριστούν με τους συγχωριανούς τους, κάθε ηλικίας, ιθαγένειας και θρησκείας, στους μαθητές που αποκλείστηκαν μέσα στο σχολείο και βομβαρδίστηκαν από χημικά και στέκονται με αξιοπρέπεια στον φόβο και στην καταστολή που έχουν υποστεί εδώ και μέρες στο χωριό τους. 
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους συλληφθέντες κατοίκους και σε όσους περνάνε τα μαρτύρια και τα βασανιστήρια της αστυνομίας σε μαθητές και ηλικιωμένους, προσπαθώντας να τους τρομοκρατήσουν να παλέψουν για τον τόπο τους.
Και που ξέρουμε εμείς αν δεν έρθουν και στον τόπο μας να φτιάνουνε ένα εργοστάσιο χρυσού, μια δεξαμενή σε έναν υδροβιότοπο όπως η Βάσοβα. Και τότε αν αντιδράσω θα έχω την ίδια μεταχείριση? Δυστυχώς ναι. 
Γι’ αυτό εκφράζω την αλληλεγγύη μου, αντιδρώ και ενημερώνω την πόλη μου ότι αυτός ο κίνδυνος δεν είναι μακριά. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι μόνο δικός τους. Είναι και δικός μας. 
Αντιφασιστική Συνέλευση Μαθητών Καβάλας
anarxikoi kavalas

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου