''Ηθικοί αυτουργοί'' και ηθικοί αυτουργοί...

 Στις λειτουργούσες δημοκρατίες, ούτε η πολιτεία, ούτε ΚΑΝΕΝΑΣ δεν νομιμοποιείται να καταπνίγει την φωνή των πολιτών με οποιοδήποτε τρόπο.

Οι ΄΄αντίθετες ΄΄ απόψεις μπορούν και πρέπει να συνυπάρχουν αρμονικά .
Και τελικά οι πολίτες να αποφασίζουν για τα θέματα που τους αφορούν αφού πρώτα έχουν ενημερωθεί υπεύθυνα και σφαιρικά.
Και η απόφαση αυτή να γίνεται αποδεκτή από όλους.

Έγινε αυτό στην Χαλκιδική στην περίπτωση των μεταλλείων χρυσού;

Το ''αποφασίζουμε και διατάζουμε'' δεν αρμόζει σε δημοκρατικά καθεστώτα και όπου εφαρμόστηκε απέτυχε.

Ούτε η κατ'επίφαση δημόσια διαβούλευση και η παρωδία ''διαλόγου'' και δήθεν ενημέρωσης που προηγήθηκε της αποδοχής της ΜΠΕ της εταιρείας, μπορεί να γίνει αποδεκτή ως πρακτική.

Ας ξεκινήσει θεσμικά και συντεταγμένα έστω και καθυστερημένα ο ανοιχτός διάλογος και η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ενημέρωση, που δεν έγινε όταν έπρεπε.

ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ.

Είναι η μόνη εναλλακτική που έχει η κοινωνία μας απέναντι στην βία και της συνέπειές της.
Και στο τέλος του διαλόγου - ενημέρωσης η διενέργεια δημοψηφίσματος.
Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου στη Χαλκιδική, παρόλες τις προκλήσεις, παραμένει φιλειρηνική στις προθέσεις της.
Για πόσο ακόμη;
Πρέπει όλοι οι πολίτες και ιδιαίτερα οι έχοντες θεσμική θέση να αναλάβουν έστω και αργά- τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα πριν μπούμε στον δρόμο χωρίς επιστροφή...

Από Χρυσές αυτ-απάτες