Ο πλουραλισμός των οικονομικών δραστηριοτήτων που μπορεί να αναπτύξει συμπεριλαμβανομένων των μέχρι τώρα μεταλλείων, θα την έκανε να βλέπει το μέλλον αισιόδοξα.
Όμως λόγοι που δεν είναι του παρόντος να σχολιάσουμε την άφησαν πίσω οικονομικά κυρίως στα ορεινά της χωριά.
Η λύση (ορυχεία χρυσού) που προσπαθούν κάποιοι να δώσουν ως μοναδική διέξοδο στην ανεργία είναι ταυτόχρονα και η πρόταση για την καταστροφή της!
Μια σπουδαία πρόταση ανάπτυξης για την ΒΑ Χαλκιδική κοντά σε τόσες άλλες που μπορούμε να προτείνουμε μας δίνει και το παρακάτω άρθρο της εφημερίδας ΗΜΕΡΗΣΙΑ.
Το πυρηνόξυλο και τα πέλετ ξύλου βρίσκονται στην κορυφή του καταλόγου με τα καλύτερα βιοκαύσιμα, όπως διαπιστώνει το Εθνικό Κέντρο Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), έχοντας αναλύσει περισσότερα από 200 είδη βιομάζας τα τελευταία δύο χρόνια.
Συγκεκριμένα μελετήθηκαν δείγματα από πέλετ που κατασκευάζονται από διαφορετικά είδη ξυλείας, από αγροτικά υπολείμματα, ελαιοπυρηνόξυλο, κουκούτσια από ροδάκινο, ακόμη και το κλάσμα του σκουπιδιού που δεν μπορεί να ανακυκλωθεί (RDF).
Οι άριστες επιδόσεις του πυρηνόξυλου για την παραγωγή ενέργειας αναδεικνύουν από μόνες τους τις δυνατότητες αξιοποίησης του υπολείμματος της επεξεργασίας της ελιάς για την παραγωγή λαδιού, από μια χώρα όπως η Ελλάδα, που αποτελεί μια από τις κύριες παραγωγικές δυνάμεις ελαιολάδου υψηλής ποιότητας. «Είναι χαρακτηριστικό ότι παραγωγοί ελαιολάδου από την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία εξάγουν αυτή τη στιγμή το πυρηνόξυλο στην Αγγλία και τις Σκανδιναβικές Χώρες, που το χρησιμοποιούν ευρύτατα για την παραγωγή ενέργειας», όπως επισημαίνει ο ερευνητής του ΕΚΕΤΑ/ΙΔΕΠ Παναγιώτης Γραμμέλης, με αφορμή τη συμμετοχή του στο διεθνές συνέδριο που φιλοξενεί στην Κοζάνη η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, για την Περιφερειακή Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βιοενέργεια.
Ηδη, η Αυστρία, εκμεταλλευόμενη το δασικό της πλούτο, έχει «επενδύσει» ιδιαίτερα στον τομέα των πέλετ ξύλου και αποτελεί σήμερα πρωτοπόρα, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, χώρα, καθώς οι καυστήρες πετρελαίου και φυσικού αερίου έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από καυστήρες πέλετ.
Στην Ελλάδα, πάλι και ιδιαίτερα στη Δυτική Μακεδονία, η πλειονότητα των κατοίκων που μένει εκτός των πόλεων που διαθέτουν συστήματα τηλεθέρμανσης (Κοζάνη και Πτολεμαΐδα) στρέφεται κυρίως στη λύση της ξυλόσομπας καθώς αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο κόστος για την προμήθεια πετρελαίου θέρμανσης, αλλά και στις οικονομικές προϋποθέσεις για μια εγκατάσταση λέβητα πέλετ, που απαιτεί από 3.000 έως 10.000 ευρώ, ανάλογα με την τεχνολογία και τον βαθμό αυτοματοποίησης στη χρήση. «Η νούμερο ένα λύση για τη Δυτική Μακεδονία, η πιο προτιμητέα και οικονομική είναι η ξυλόσομπα, μια λύση που μειώνει το κόστος της θέρμανσης, σίγουρα, όμως, επιβαρύνει περιβαλλοντικά την ατμόσφαιρα πολύ περισσότερο από την τηλεθέρμανση, λόγω του πλήθους των μονάδων στα σπίτια και της απουσίας μιας κεντρικής μονάδας», σημειώνει ο κ. Γραμμέλης.
EKETA
Πηγή: ημερησία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου