Η έγκριση αυτή παρουσιάστηκε από το σύνολο των μέσων ενημέρωσης ως «πράσινο φως για την επανέναρξη εργασιών στις Σκουριές». Στην πραγματικότητα πρόκειται για για την έγκριση μιας απλής τροποποίησης που αφορά στη μετάθεση μιας «λεκάνης διαύγασης» και στην κατασκευή εγκαταστάσεων εξαερισμού. Η λεκάνη διαύγασης είναι χωροθετημένη και ήδη ημιτελής σε απόσταση 30 μ. από τον αρχαιολογικό χώρο, την ύπαρξη του οποίου αποκάλυψε η εναέρια φωτοαποτύπωση που πραγματοποίησε το «Παρατηρητήριο» (εικόνα αριστερά). Προκειμένου να μην μπλέξει με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, η εταιρεία αποφάσισε τη μετάθεση αυτής της λεκάνης στο χώρο του εργοστασίου εμπλουτισμού.
Στην ανάρτηση Σκουριές-Ολυμπιάδα: Ποιες άδειες δόθηκαν, ποιες εκκρεμούν και πόσο «ρουτίνας» είναι επισημάναμε ποιες από τις άδειες και εγκρίσεις που πρέπει ακόμα να πάρει η Ελληνικός Χρυσός είναι σημαντικές για την εξέλιξη του έργου. Η σημερινή απόφαση δεν επιλύει κανένα από τα σοβαρά προβλήματα της εταιρείας, δεν ανάβει κανένα «πράσινο φως» και δεν «ξανανοίγει τις Σκουριές». Ούτε φυσικά έχει οποιαδήποτε σχέση με «την απόφαση του ΣτΕ βάσει της οποίας ακυρώθηκαν οι ανακλητικές αποφάσεις που είχε εκδώσει ο κ. Σκουρλέτης το περασμένο καλοκαίρι», όπως έγραψε ο ευφάνταστος αρθρογράφος του Capital.gr.
Είναι όμως σημαντική διότι το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 που εγκρίθηκε με την αυτή απόφασηεπιβεβαιώνει την ύπαρξη ΑΜΙΑΝΤΟΥ στο μετάλλευμα και τα στείρα του μεταλλείου Σκουριών που πρόσφατα αποκάλυψε το ΙΓΜΕ. (Διαβάστε: Πώς η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ απέκρυψε την ύπαρξη αμιάντου στις Σκουριές.) Και αυτό δεν είναι «πράσινο φως», είναι «κόκκινο» για τους κατοίκους και τους τουρίστες της Χαλκιδικής και «κατακόκκινο» για τους εργαζόμενους στις Σκουριές. Η απόφαση θέτει αυστηρούς όρους για την προστασία των εργαζομένων από την έκθεση στις καρκινογόνες ίνες αμιάντου, επιπλέον των οριζομένων στο στο π.δ. 212/2006 και τον Ειδικό Όρο 9 της απόφασης Έγκρισης Προσαρτήματος 3: «Τεχνική Μελέτη Εγκαταστάσεων ∆ιαχείρισης Εξορυκτικών Αποβλήτων Υποέργου Σκουριών». Δεν αληθεύει οτι με τη σημερινή απόφαση εγκρίνεται η κατασκευή των φραγμάτων και των χώρων απόθεσης στις Σκουριές όπως διαδίδεται, διότι η σχετική τεχνική μελέτη (το Προσάρτημα 3) έχει εγκριθεί από το Σεπτέμβριο 2014. Υπολείπονται ακόμα οι σχετικές άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας.
Οι όροι για την προστασία των εργαζομένων από τον αμίαντο που έχουν τεθεί από τις δύο προαναφερθείσες αποφάσεις και το ΠΔ είναι είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατον να τηρηθούν σε ένα μεγάλης κλίμακας ανοικτό ορυχείο όπου θα γίνεται σε καθημερινή βάση χρήση εκρηκτικών. Σύμφωνα με τη ΜΠΕ, Πιν. 5.3.9-3 (σελ. 5.3-105) η παραγωγή σκόνης στους χώρους του μεταλλείου θα φτάνει τους 2.162 τόνους την ώρα και ο χρόνος λειτουργίας της εξόρυξης θα είναι 8.280 ώρες κατ’έτος ήτοι 24 ώρες το 24ωρο επί 345 μέρες το χρόνο. Η μέση περιεκτικότητα ακτινόλιθου/αμίαντου κατά τη ΜΠΕ είναι 3% για το μετάλλευμα και 8% για τα στείρα και συνακόλουθα η εκπομπή αμιάντου στον αέρα θα φτάνει τους 108 τόνοι ανά ώρα, επί 345 μέρες το χρόνο!Όμως η καρκινογόνος σκόνη του αμιάντου δεν μπορεί να περιορισθεί στο χώρο του εργοταξίου των Σκουριών. Θα μεταφέρεται με τους ανέμους από το υψόμετρο +650 των Σκουριών στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής, θα εισπνέεται από κατοίκους και τουρίστες και θα επικάθεται παντού, στο έδαφος, τα κτίσματα και τη χλωρίδα. Για όλα αυτά, η απόφαση έχει μόνο μία φράση:
«να προβλεφθούν, για το σενάριο υπέρβασης της οριακής τιμής έκθεσης σε αμίαντο, τα μέτρα προστασίας των άμεσα επηρεαζόμενων εργαζόμενων καθώς και αυτών που ενδέχεται να επηρεαστούν στην ευρύτερη περιοχή σε περίπτωση που η διατάραξη αμιαντούχου υλικού, σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση, τη μορφολογία της περιοχής και τις μετεωρολογικές συνθήκες, το καταστήσουν πιθανό».
Θεωρεί ο Υπουργός οτι έτσι εξασφάλισε την «ευρύτερη περιοχή» της Χαλκιδικής και όσους την κατοικούν ή την επισκέπτονται; Δηλαδή θα εφαρμοσθούν όλα τα μέτρα προστασίας που έχουν επιβληθεί για το εργοτάξιο των Σκουριών και τους εργαζόμενους σε αυτόν ή μερικά και ποια και με ποιον τρόπο; Θα εφοδιασθούν οι τοπικές αρχές κάθε χωριού και οι υπεύθυνοι κάθε ξενοδοχείου, κάμπινγκ και παραθεριστικής κατοικίας με όργανα μέτρησης, θα ενημερωθούν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες, θα συνταχθούν γραπτές εκτιμήσεις κινδύνων με διαβούλευση με τους κατοίκους και με τους τουρίστες; Οι γεωργοί, οι ελαιοπαραγωγοί, οι μελισσοκόμοι, οι κτηνοτρόφοι, ποιες αντίστοιχες διαδικασίες θα ακολουθήσουν; Ο μόνος σίγουρος τρόπος προστασίας θα ήταν να επιβάλλει ο κ. Υπουργός στην εταιρεία να περικλείσει τις Σκουριές με Καβαφικά τείχη ή να σταματήσει τους ανέμους στην ευρύτερη περιοχή.
Ποιο είναι το «δια ταύτα» της απόφασης;
Η έγκριση αυτή δεν επηρεάζει σε τίποτα την εξέλιξη του έργου και θα μπορούσε να θεωρηθεί μια επικοινωνιακής σημασίας νίκη για την εταιρεία. Όσο όμως ο Υπουργός συνεχίζει να χορηγεί δευτερεύουσες άδειες αποφεύγοντας να αγγίξει το πλέον κρίσιμο ζήτημα για την «επένδυση» που είναι η μεταλλουργία flash smelting και που κατά δική του δήλωση είναι ακόμα ανοικτό, τόσο ενισχύει τη θέση της εταιρείας και την κίβδηλη εντύπωση οτι τηρεί τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη σύμβαση και την ΚΥΑ ΕΠΟ 201745/2011.
Ο Υπουργός και οι συνεργάτες του γνωρίζουν καλά ότι το ζήτημα αυτό είναι «καυτή πατάτα» διότι οδηγεί νομοτελειακά στην ακύρωση της όλης επένδυσης. Προφανώς αυτό ακριβώς είναι που θέλει να αποφύγει ο Υπουργός .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου