Σε έναν.... συμβιβασμό κάλεσε την τοπική κοινωνία της Χαλκιδικής ο Υπουργός Περιβάλλοντος Π. Σκουρλέτης σχετικά με το ζήτημα των Σκουριών σε συνέντευξή τύπου που παραχώρησε για ζητήματα ενέργειας, προκαλώντας στο κίνημα ενάντια στο χρυσό αλλά και σε όσους στηρίζουν τον αγώνα αυτόν ακόμη μεγαλύτερη οργή και απογοήτευση από αυτήν που συσσωρεύουν μήνες τώρα οι κάτοικοι βλέποντας τον οδοστρωτήρα της χρυσοφόρας “επένδυσης” να παίρνει συνεχώς έδαφος και την εταιρεία τελικά να μην φεύγει από την περιοχή τους.
Ο κ. Σκουρλέτης τόνισε αρχικά πως στο θέμα των Σκουριών δεν υπάρχει η παραμικρή μετακίνηση στη στάση της κυβέρνησης υπέρ της νομιμότητας, του δημοσίου συμφέροντος και της προστασίας του περιβάλλοντος στη συνέχεια όμως έκανε λόγο για την αναγκαιότητα ενός συμβιβασμού μεταξύ των δύο πλευρών.
"Yπάρχουν και πολιτικά ζητήματα γύρω από την υπόθεση των Σκουριών, που έχουν ιστορία, έχουν παρόν και μέλλον. Θέλω να πω το εξής: μια τόσο μεγάλη επένδυση για να προχωρήσει, πρέπει να εξασφαλίζει την -πέρα από τις τρεις προηγούμενες προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιούνται και οι τρείς στο 100% δηλαδή τη νομιμότητα, το δημόσιο συμφέρον και την προστασία του περιβάλλοντος- κοινωνική ειρήνη, να εξασφαλίζει κοινωνική αποδοχή. Πώς μπορεί να προχωρήσει μια επένδυση όταν είναι ταυτισμένη στα μάτια της τοπικής αλλά και ευρύτερα της ελληνικής κοινωνίας, με το διχασμό; Θα έβλεπα, λοιπόν, ως μία προοπτική για να ξεπεραστούν προβλήματα, έναν αναγκαίο συμβιβασμό γύρω από αυτό το θέμα. Ο συμβιβασμός όμως αυτός πρέπει να έχει μέσα του το στοιχείο μιας πραγματικής διάθεσης για να προκύψει και από τις δύο πλευρές και, κυρίως, η μία πλευρά πρέπει να αναγνωρίζει στη άλλη ότι κάνει ένα βήμα πίσω. Αυτό σημαίνει συμβιβασμός. Ο ένας να αναγνωρίζει στον άλλον ότι κάνει ένα βήμα πίσω. Σε αυτό, το υπουργείο μπορεί να συνδράμει και να συμβάλλει. Αλλά σε καμία περίπτωση, επαναλαμβάνω, δε θα βάλουμε «νερό στο κρασί μας» γύρω από τις σταθερές αρχές αντιμετώπισης αυτής της μεγάλης επένδυσης. Έχουν γραφεί πολλά, δοθήκαν κάποιες άδειες, οι οποίες πληρούσαν τα κριτήρια της νομιμότητας, είναι άλλες πιο σημαντικές οι οποίες εκκρεμούν. Είναι ένα έργο πάρα πολύ μεγάλο, έχει συνεχή αδειοδότηση” είπε μεταξύ άλλων.
Και ενώ οι άδειες που αφορούν το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας εγκρίνονται μία προς μία στα όρια μάλιστα των προθεσμιών που η ίδια η εταιρεία έθεσε απειλώντας να αναστείλει τις εργασίες της, και με δεδομένο ότι η καταστροφή στο βουνό Κάκαβος αλλά και στην Ολυμπιάδα συνεχίζεται ακάθεκτη, ο Υπουργός Περιβάλλοντος προχωρά σε κάτι που είναι ασύλληπτο.
Καλεί τα θύματα ενός περιβαλλοντικού και κοινωνικού εγκλήματος να πάνε ένα βήμα πίσω σε κάτι που ως τώρα θεωρούν αδιαπραγμάτευτο, το δικαίωμά τους να μπορούν να προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον τους και να μην εξαναγκαστούν σε μαζική μετανάστευση από μια περιοχή που κινδυνεύει να γίνει τοξική χαβούζα, να πάνε ένα βήμα πίσω στο δικαίωμά τους για την ίδια τους τη ζωή.
Το ερώτημα που τίθεται είναι με ποια ακριβώς καλή διάθεση μπορεί να αντιμετωπίσει ένα κίνημα που μετρά 400 διωκόμενους, χρόνια καταστολής, δεκάδες διαδηλώσεις στο βουνό, θυσίες σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο μια εταιρεία που μόνο στόχο έχει να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει στο βουνό; Πως μπορεί δηλαδή ένας άνθρωπος που βλέπει την παραγωγή του να καταστρέφεται από την μόλυνση, που όλοι στην οικογένειά του είναι διωκόμενοι, και που κινδυνεύει να φύγει από το σπίτι του να έρθει με καλή διάθεση να μιλήσει με την εταιρεία;
Το κίνημα ενάντια στο χρυσό είχε στηρίξει το ΣΥΡΙΖΑ για την “ατεγκτη” θέση του μόλις βγει κυβέρνηση να διώξει του χρυσοθήρες, πράγμα που δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα, να καταργήσει τους περιβαλλοντοκτόνους νόμους, πράγμα που επισης δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα και να αποκαταστήσει τις πληγές που έχουν επέλθει από την δραστηριότητα της εταιρείας, που προφανώς δεν μπορεί να γίνει αν δεν φύγει η εταιρεία που καταστρέφει το βουνό.
Οι Σκουριές δεν περιλαμβάνονται ούτε σε Μνημόνια ούτε σε άλλες συμφωνίες. Εκτός και αν υπάρχουν και δεν τις ξέρουμε...
Από Alterthess
Σταυρούλα Πουλημένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου