Από antigoldgr.org
Την υπόθεση του θανάτου των 40 ζώων κτηνοτρόφου του Δήμου Αριστοτέλη που ήπιαν νερό από ρέμα της περιοχής αποκάλυψε με άρθρο της η δημοσιογράφος Νέλλη Ψαρρού. Ο Δήμος Αριστοτέλη με δελτίο τύπου επιβεβαίωσε το περιστατικό, όπως και την ύπαρξη αναλύσεων που δείχνουν υψηλές περιεκτικότητες σε αρσενικό και βαρέα μέταλλα στο νερό του ρέματος (κατά το άρθρο της Νέλλης Ψαρρού 580 μg/l αρσενικού, με όριο για το πόσιμο νερό τα 10 μg/l!).
Οι αναλύσεις δεν δόθηκαν ούτε στη δημοσιότητα ούτε στους κατοίκους της Μεγάλης Παναγίας που τις ζήτησαν, με την αιτιολογία ότι το θέμα το έχει αναλάβει εισαγγελέας. Σχετικά με αυτά έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Το δικαίωμα της πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφορία είναι κατοχυρωμένο με τη «Συνθήκη του Aarhus» που έχει κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή με το Ν. 3422/2005
Ο ορισμός τις “περιβαλλοντικής πληροφορίας” στην συνθήκη του Aarhus, είναι ευρύτατος και περιλαμβάνει πληροφορίες για κάθε συστατικό στοιχείο του περιβάλλοντος (όπως αέρας, νερά, χώμα, τροφή), καθώς και πληροφορίες για όλες τις δραστηριότητες και τα προγράμματα που επιδρούν επί αυτών. Οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν να συλλέγουν, να αρχειοθετούν και να επίκαιροποιούν όλες τις περιβαλλοντικές πληροφορίες που σχετίζονται με τον ρόλο τους και να τις έχουν οργανωμένες και ανακτήσιμες, ώστε να είναι δυνατόν να παρουσιάζονται στο κοινό όταν ζητούνται. Όλα αυτά βέβαια ακούγονται μάλλον αστεία σε μια χώρα όπου σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης βασιλεύουν η κρυψίνοια, η αδιαφάνεια και η εχθρική στάση προς τον πολίτη που ζητά πληροφόρηση. Και όπου, ακόμα χειρότερα, αυτό γίνεται μοιρολατρικά αποδεκτό από μεγάλο μέρος της κοινωνίας ως μια «Ελληνική ιδιαιτερότητα» που όσο και αν προσπαθήσουμε δεν πρόκειται να αλλάξει.
2. Η δικαστική έρευνα δεν μπορεί να είναι εμπόδιο στην προστασία της δημόσιας υγείας.
Kατά τη Συνθήκη Aarhus, oι αρχές μπορούν να αρνηθούν την παροχή πληροφοριών που πιθανώς να θέτουν σε κίνδυνο την απονομή τις δικαιοσύνης. Ο Δήμος Αριστοτέλη λέει ότι έστειλε την υπόθεση στην Εισαγγελία Χαλκιδικής και σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και πολύ καλά έκανε γιατί η υπόθεση του θανάτου των ζώων παρουσιάζει πολλά κενά: πότε και πώς έγινε, πώς και από ποιους συγκαλύφθηκε. Λέει επίσης ότι«θα ενημερώσει υπεύθυνα το κοινό όταν η έρευνα των αρμοδίων αρχών ολοκληρωθεί και υπάρχει τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων». Τελειώνει εκεί ο ρόλος της δημοτικής αρχής που έχει την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας στα όρια του Δήμου; ΟΤΑΝ ολοκληρωθεί η έρευνα ΘΑ ενημερώσει; Οι μετρήσεις του ΚΕΠΑΜΑΧ έγιναν το Δεκέμβριο. Έχουν περάσει ήδη πάνω από τρεις μήνες και η ολοκλήρωση της έρευνας μπορεί να πάρει πολλούς μήνες ακόμα. Μέχρι τότε, τι μέτρα έχει πάρει ο Δήμος για την αποφυγή επανάληψης του περιστατικού;
3. Ευθύνη της Δημοτικής Αρχής η πληροφόρηση
Ανεξάρτητα από τα αίτια που είναι υπό διερεύνηση, έχουμε ένα σοβαρότατο περιστατικό μαζικού θανάτου ζώων και ένα ρέμα που, σύμφωνα με τις μετρήσεις που έχει στα χέρια της η δημοτική αρχή Αριστοτέλη, ξερνάει αρσενικό και βαρέα μέταλλα. Η δημοτική αρχή θα έπρεπε η ίδια, μόλις έλαβε την καταγγελία του κτηνοτρόφου, να δημοσιοποιήσει με τη δέουσα προσοχή το περιστατικό και τις δικές της ενέργειες για τη διαλεύκανσή του και για την προστασία της δημόσιας υγείας. Θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί οι κτηνοτρόφοι αλλά και οι πολίτες γενικότερα για την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου ρέματος – ακόμα και αν αγνοούνται ακόμα τα αίτια της ρύπανσης – με δεδομένο μάλιστα ότι, κατά το δελτίο τύπου του Δήμου, «βρίσκεται πλησίον σε καλλιέργειες, βοσκοτόπους, και το περιβάλλον κατοικίας εν γένει».
Εαν είχαν γίνει αυτά, δεν θα βρισκόταν σήμερα η δημοτική αρχή στην «άβολη» θέση να καταγγέλλει ως «συκοφαντικό» ένα δημοσίευμα που δεν έκανε τίποτα άλλο από το να αποτυπώσει τη δυσφορία και τα ερωτηματικά που προκάλεσε η ακατανόητη σιωπή της – γιατί το γεγονός έτσι κι αλλιώς είχε ακουστεί στις μικρή κοινωνία του Δήμου και η φημολογία είχε οργιάσει. Ενα τόσο σοβαρό θέμα είναι ανεπίτρεπτο να γίνεται γνωστό από δημοσιογραφικά ιστολόγια και από το «ράδιο-αρβύλα» των χωριών. Δεν το καταλαβαίνει η δημοτική αρχή;
Η διαφάνεια λειτουργεί υπέρ της προστασίας της δημόσιας υγείας και του κοινού καλού, ενώ η μυστικοπάθεια υπέρ του ρυπαντή και μόνο.
4. Και το κοινό μυστικό: ο βασικός ύποπτος της ρύπανσης του ρέματος είναι η μεταλλευτική δραστηριότητα
Σύμφωνα με το άρθρο της Νέλλης Ψαρρού, «τα πρόβατα ήπιαν νερό από ένα μικρό ρέμα, στην περιοχή Χιλαντάρι, ανάμεσα σε Στρατώνι και Ιερισσό – εκεί όπου ενώνεται ο Κοκκινόλακας (που κατεβαίνει από την προϋπάρχουσα μεταλλευτική ζώνη του Μαντέμ Λάκου) και ο Ασπρόλακας (που κατεβαίνει από την καινούρια μεταλλευτική ζώνη των Σκουριών), και μετά χύνεται στον κόλπο της Ιερισσού».
Καμία έκπληξη. Ο Κοκκινόλακκας διέρχεται από την περιοχή των μεταλλείων Μαντέμ Λάκκου – Μαύρων Πετρών και ρυπαίνεται εδώ και πολλές δεκαετίες από τα όξινα και φορτωμένα με αρσενικό και βαρέα μέταλλα νερά του μεταλλείου. Η Ελληνικός Χρυσός επιδεινώνει το πρόβλημα γεμίζοντας τις εξοφλημένες στοές του μεταλλείου με επικίνδυνα θειούχα απόβλητα εμπλουτισμού, με υψηλή περιεκτικότητα σε αρσενικό. Όλα τα νερά της λεκάνης του Κοκκινόλακκα είναι ακατάλληλα για κάθε χρήση και αν από κάπου εκεί ήπιαν νερό τα ζώα, ήταν μάλλον αναμενόμενη η κατάληξη. Περιμένουμε τα συμπεράσματα της έρευνας, κρατώντας μικρό καλάθι…
Τέλος, δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι μέτοχος του ΚΕΠΑΜΑΧπου κάνει τις αναλύσεις των νερών είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ – δηλαδή ο μεγαλύτερος ρυπαντής της περιοχής.
Και για να έχουμε και μια εικόνα, οι φωτογραφίες του Κοκκινόλακκα που ακολουθούν είναι από τον Απρίλιο του 2015, Μεγάλη Παρασκευή. Δείτε: Koκκινόλακκας, σήμερα: το Πασχαλινό δώρο της Ελληνικός Χρυσός.
1. Το δικαίωμα της πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφορία είναι κατοχυρωμένο με τη «Συνθήκη του Aarhus» που έχει κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή με το Ν. 3422/2005
Ο ορισμός τις “περιβαλλοντικής πληροφορίας” στην συνθήκη του Aarhus, είναι ευρύτατος και περιλαμβάνει πληροφορίες για κάθε συστατικό στοιχείο του περιβάλλοντος (όπως αέρας, νερά, χώμα, τροφή), καθώς και πληροφορίες για όλες τις δραστηριότητες και τα προγράμματα που επιδρούν επί αυτών. Οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν να συλλέγουν, να αρχειοθετούν και να επίκαιροποιούν όλες τις περιβαλλοντικές πληροφορίες που σχετίζονται με τον ρόλο τους και να τις έχουν οργανωμένες και ανακτήσιμες, ώστε να είναι δυνατόν να παρουσιάζονται στο κοινό όταν ζητούνται. Όλα αυτά βέβαια ακούγονται μάλλον αστεία σε μια χώρα όπου σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης βασιλεύουν η κρυψίνοια, η αδιαφάνεια και η εχθρική στάση προς τον πολίτη που ζητά πληροφόρηση. Και όπου, ακόμα χειρότερα, αυτό γίνεται μοιρολατρικά αποδεκτό από μεγάλο μέρος της κοινωνίας ως μια «Ελληνική ιδιαιτερότητα» που όσο και αν προσπαθήσουμε δεν πρόκειται να αλλάξει.
2. Η δικαστική έρευνα δεν μπορεί να είναι εμπόδιο στην προστασία της δημόσιας υγείας.
Kατά τη Συνθήκη Aarhus, oι αρχές μπορούν να αρνηθούν την παροχή πληροφοριών που πιθανώς να θέτουν σε κίνδυνο την απονομή τις δικαιοσύνης. Ο Δήμος Αριστοτέλη λέει ότι έστειλε την υπόθεση στην Εισαγγελία Χαλκιδικής και σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και πολύ καλά έκανε γιατί η υπόθεση του θανάτου των ζώων παρουσιάζει πολλά κενά: πότε και πώς έγινε, πώς και από ποιους συγκαλύφθηκε. Λέει επίσης ότι«θα ενημερώσει υπεύθυνα το κοινό όταν η έρευνα των αρμοδίων αρχών ολοκληρωθεί και υπάρχει τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων». Τελειώνει εκεί ο ρόλος της δημοτικής αρχής που έχει την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας στα όρια του Δήμου; ΟΤΑΝ ολοκληρωθεί η έρευνα ΘΑ ενημερώσει; Οι μετρήσεις του ΚΕΠΑΜΑΧ έγιναν το Δεκέμβριο. Έχουν περάσει ήδη πάνω από τρεις μήνες και η ολοκλήρωση της έρευνας μπορεί να πάρει πολλούς μήνες ακόμα. Μέχρι τότε, τι μέτρα έχει πάρει ο Δήμος για την αποφυγή επανάληψης του περιστατικού;
3. Ευθύνη της Δημοτικής Αρχής η πληροφόρηση
Ανεξάρτητα από τα αίτια που είναι υπό διερεύνηση, έχουμε ένα σοβαρότατο περιστατικό μαζικού θανάτου ζώων και ένα ρέμα που, σύμφωνα με τις μετρήσεις που έχει στα χέρια της η δημοτική αρχή Αριστοτέλη, ξερνάει αρσενικό και βαρέα μέταλλα. Η δημοτική αρχή θα έπρεπε η ίδια, μόλις έλαβε την καταγγελία του κτηνοτρόφου, να δημοσιοποιήσει με τη δέουσα προσοχή το περιστατικό και τις δικές της ενέργειες για τη διαλεύκανσή του και για την προστασία της δημόσιας υγείας. Θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί οι κτηνοτρόφοι αλλά και οι πολίτες γενικότερα για την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου ρέματος – ακόμα και αν αγνοούνται ακόμα τα αίτια της ρύπανσης – με δεδομένο μάλιστα ότι, κατά το δελτίο τύπου του Δήμου, «βρίσκεται πλησίον σε καλλιέργειες, βοσκοτόπους, και το περιβάλλον κατοικίας εν γένει».
Εαν είχαν γίνει αυτά, δεν θα βρισκόταν σήμερα η δημοτική αρχή στην «άβολη» θέση να καταγγέλλει ως «συκοφαντικό» ένα δημοσίευμα που δεν έκανε τίποτα άλλο από το να αποτυπώσει τη δυσφορία και τα ερωτηματικά που προκάλεσε η ακατανόητη σιωπή της – γιατί το γεγονός έτσι κι αλλιώς είχε ακουστεί στις μικρή κοινωνία του Δήμου και η φημολογία είχε οργιάσει. Ενα τόσο σοβαρό θέμα είναι ανεπίτρεπτο να γίνεται γνωστό από δημοσιογραφικά ιστολόγια και από το «ράδιο-αρβύλα» των χωριών. Δεν το καταλαβαίνει η δημοτική αρχή;
Η διαφάνεια λειτουργεί υπέρ της προστασίας της δημόσιας υγείας και του κοινού καλού, ενώ η μυστικοπάθεια υπέρ του ρυπαντή και μόνο.
4. Και το κοινό μυστικό: ο βασικός ύποπτος της ρύπανσης του ρέματος είναι η μεταλλευτική δραστηριότητα
Σύμφωνα με το άρθρο της Νέλλης Ψαρρού, «τα πρόβατα ήπιαν νερό από ένα μικρό ρέμα, στην περιοχή Χιλαντάρι, ανάμεσα σε Στρατώνι και Ιερισσό – εκεί όπου ενώνεται ο Κοκκινόλακας (που κατεβαίνει από την προϋπάρχουσα μεταλλευτική ζώνη του Μαντέμ Λάκου) και ο Ασπρόλακας (που κατεβαίνει από την καινούρια μεταλλευτική ζώνη των Σκουριών), και μετά χύνεται στον κόλπο της Ιερισσού».
Καμία έκπληξη. Ο Κοκκινόλακκας διέρχεται από την περιοχή των μεταλλείων Μαντέμ Λάκκου – Μαύρων Πετρών και ρυπαίνεται εδώ και πολλές δεκαετίες από τα όξινα και φορτωμένα με αρσενικό και βαρέα μέταλλα νερά του μεταλλείου. Η Ελληνικός Χρυσός επιδεινώνει το πρόβλημα γεμίζοντας τις εξοφλημένες στοές του μεταλλείου με επικίνδυνα θειούχα απόβλητα εμπλουτισμού, με υψηλή περιεκτικότητα σε αρσενικό. Όλα τα νερά της λεκάνης του Κοκκινόλακκα είναι ακατάλληλα για κάθε χρήση και αν από κάπου εκεί ήπιαν νερό τα ζώα, ήταν μάλλον αναμενόμενη η κατάληξη. Περιμένουμε τα συμπεράσματα της έρευνας, κρατώντας μικρό καλάθι…
Τέλος, δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι μέτοχος του ΚΕΠΑΜΑΧπου κάνει τις αναλύσεις των νερών είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ – δηλαδή ο μεγαλύτερος ρυπαντής της περιοχής.
Και για να έχουμε και μια εικόνα, οι φωτογραφίες του Κοκκινόλακκα που ακολουθούν είναι από τον Απρίλιο του 2015, Μεγάλη Παρασκευή. Δείτε: Koκκινόλακκας, σήμερα: το Πασχαλινό δώρο της Ελληνικός Χρυσός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου